اول اردیبهشت به نام روز سعدی نامگذاری شده است. سعدی، زاده سال ۶۰۶ و درگذشته در سال ۶۹۰ هجری قمری از بزرگترین شاعران و نویسندگان پارسی‌گوی ایرانی است. ادیبان و شاعران ایرانی به سبب فصاحت و بلاغت به او لقب «استادِ سخن» و «شیخِ اجلّ» داده‌اند. کلیات سعدی، شامل «گلستان» به نثر و «بوستان» در قالب مثنوی و غزلیات، مهمترین آثار این شاعر و نویسنده نامدار است. این آثار به عنوان کتاب‌های اخلاقی و حکمت‌آمیز شناخته می‌شوند. زبان سعدی بخاطر فصاحت و شیرینی از گذشته تا امروز در آموزش زبان فارسی نقش مهمی داشته است. آرامگاه این شاعر بزرگ در شیراز و در محلی معروف به «سعدیه» قرار دارد.
