طبق خبرهاى رسيده مجمع با حضور فيزيكى تعدادى از اعضاى اصلى مجمع عمومى سازمان نظام پزشکی ایران در دانشگاه مجازى عباس آباد شروع شده بود.
گفته میشود قبل از شروع رسمی جلسه با پيش ثبت نام حداقل ٢٠٠ نفر از اعضاى مجمع اعلام آمادگى حضور كرده بودند.
تعداد ليست اعضاى مجمع حدود ۲۵۸ نفر از همه شعبات است یعنی انتظار حضور حداقل ۱۳۰ نفر نماینده برای رسمیت جلسه میرفت.
درباره تعداد حد نصاب مشروعیت مجمع سازمان نظام پزشکی، قانون ساکت است و هیچ مصوبه مکتوبی به حد نصاب اشاره ندارد! مگر به عرف مجامع اول رجوع کنیم که باید نفرات نصف به علاوه یک باشد.
به هر صورت ظاهراً تا ۱۲۴ فرد رجیستر شده گزارش شده که امروز منبع رسمی پشتیبان IT موظف به اعلام این اعداد است.
اگرچه مجمع آنلاین بین این افراد در برنامه Adobe Connect با همه ایرادات یکطرفه بودن این نرم افزار برگزار شد، دکتر روحالامینی که تلویحاً جانشین دکتر قربانی به عنوان رئیس هیأت مرکزی نظارت شده است، در ابتدای رأیگیری برای بازرسان ورود میکند و اعلام میکند به علت عدم احراز حدنصابِ تعدادی، اگر رأیگیری انجام بشود معتبر نیست؛ لذا هیأت رئیسه ترجیح داد رأیگیری را به سه هفته بعد با مجمع فوقالعاده موکول کند، مضافاً به اینکه گزارش بازرس برای سال مالی گذشته هم منتشر نشد.
اما ایراد اصلی این است که اگر حدنصاب احراز نشد، فقط به انتخابات مربوط نیست یعنی کل وقوع جلسه رسمیت ندارد...
اینکه علاقه به ادامه حضور دکتر قربانی چه تأثیری در مناسبات با هیأت نظارت جدید مجلس گذاشته است؟!
گاهی گوشهایی بهتر از چشمهای خوابزده میبینند!
ماجرای زمینی که به آسمان میبارد بعد از این قصد تکرار شدن ندارد...
یعنی اگرچه ما ماده قانونی برای مداخله هیأت نظارت در همه انتخابات مجمع نداریم، اما در سکوت قانون وقت اختلاف باز هم اصل بر داوری است.
در اینطور مواقع به علاقه و مشی قانونگذار در مواقع مشابه رجوع میشود که در قانون فعلی سازمان نزدیکترین نهاد قانونی به مسأله داوری دعاوی انتخاباتی نظام پزشکی هیأت مرکزی نظارت است.
البته در این قانون هم مثل همه جا بین امر استصوابی و استطلاعی اختلاف هست و تفسیر همه اینطور نیست که نظارت جنبه اجرایی هم به خود بگیرد.
قانون ناقص و مثله نظام پزشکی که محصول جرح و تعدیل بسیار در حوالی سالهای ۸۳ و دعواهای حزبی چپ و راست بود امروز با نداشتن پاسخ به ساده ترین پرسشها به عنوان یک قانون خسته دلآزاری میکند... این بود که تأکید میشد تا نماینده غائب همیشه حاضر باشیم...
انتهای پیام/*