به گزارش تابناک قم، شهر مقدس قم را باید شهر 72 ملت دانست، شهری که به برکت بارگاه کریمه اهل‌بیت حضرت معصومه(س) اقوام و نژادهای متنوعی با زبان‌های مختلفی در آن ساکن هستند؛ هرساله چند روز مانده به ماه محرم ماه حزن و اندوه اهل‌بیت(ع) شهر قم حال و هوای دیگری به خود می‌گیرد.
دیدن سبک‌های مختلف عزاداری، زبان‌های مختلف و رسوم متنوع در ماه محرم، قم را به یک حسینیه بزرگ و یا به عبارتی گنجینه‌ای از عزاداری‌های متنوع تبدیل کرده که در زیر بیرق امام حسین (ع) به ندای «هل من ناصر ینصرونی » او لبیک گفته و به زبان‌های مختلف بر مصیبت او و اهل‌بیتش عزاداری می‌کنند.
هرساله با آغاز محرم تکایا و مساجد و حسینیه‌های سرتاسر شهر قم سیاه‌پوش می‌شود، حال فرق ندارد تکیه یزدی‌های مقیم باشد، لرها، آذری‌زبانان، عرب‌زبان‌ها و یا افغانستانی‌های مقیم قم مهم عشق و ارادتی است که زیر این پرچم یک‌صدا ندای لبیک یا حسین (ع) را ندا می‌دهد.
هرساله آلاله‌ها و چهل‌چراغ‌های حسینیه کربلایی‌ها و یا مشق شمشیر نجفی‌ها؛ مشعل گردانی‌های آن‌ها و یا دسته پرجمعیت و هیئت چهل اختران شور حسینی را در شهر کریمه اهل‌بیت(س) دوچندان می‌کرد ولی در سایه شوم شیوع بیماری کرونا امسال باید محرم متفاوت‌تری احساس کرد محرمی با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی و رعایت پروتکل‌های بهداشتی؛ اما کرونا نتوانست ارادت به اهل‌بیت (ع) را در دل‌ها سرد و یا عزای امام حسین (ع) را تعطیل کند.
چرخی در سطح شهر قم میزنم حال از گذر خان و تکیه‌های اطراف حرم مطهر گرفته تا باجک و نیروگاه و .... از تکیه ترک‌زبان‌ها و آذری‌ها گرفته تا یزدی‌ها و کربلایی‌های مقیم قم با مصاحبه‌های میدانی از پیر غلامان آن‌ها پی می‌برم امسال هم عاشقان حسینی آماده یک‌شور حسینی هستند اما همگی خود را ملزم به رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌دانند.
عزا بلا را رفع می‌کند
به گذرخان از گذرهای قدیمی شهر قم وارد می‌شوم، این گذر در دل خود چندین حسینیه و خانه تاریخی را برای برگزاری سنت عزاداری برای امام حسین (ع) را جای‌داده است به یاد می‌آورم سال گذشته همین زمان برای گرفتن گزارشی از سنت و آیین‌های عزاداری حسینیه معروف نجفی‌ها به این مکان آمدم، چندین ایستگاه صلواتی در این مکان بیرون حسینیه برپا بود؛ ایستگاه چایی و قهوه عربی ولی امسال به خاطر شرایط موجود جای خود را به مواد ضدعفونی و دادن ماسک به عزاداران تغییر داده است.
از یکی از پیر غلامان معروف حسینیه باب گفت‌وگو را باز می‌کنم پیر غلامی که از 7 سالگی سعادت غلامی ارباب را گرفته نامش حیدر پرهیزگار است از او درباره آیین‌های معروف نجفی‌ها در محرم می‌پرسم می‌گوید: وقتی از سوی رژیم ظالم بعث به دلیل داشتن ریشه ایرانی و محب علی بودن از عراق به ایران رانده شدیم نخستین کار ما احداث یک حسینیه برای عزاداری بود؛ اکنون بیش از 50 سال از عمر این حسینیه می‌گذرد و فارس و عرب و ترک و همه زبانی در این حسینیه زیر بیرق اباعبدالله (ع) عزاداری می‌کنند.
به گفته وی، در شب‌های ششم، هفتم و هشتم ماه محرم مشعل‌هایی را روشن و در خیابان‌ها و میدان‌ها به‌ویژه مکان‌های مقدس می‌گردانند، آیین حجله گردانی قاسم بن الحسن (ع) و مشق شمشیر آیین‌های سنتی هستند که با وجود گذشت چندین سال دوری از شهر نجف هنوز نسل در نسل برگزار می‌شود در این شب‌ها از شب اول تا سیزده محرم چندین تن قیمه مخصوص نجفی توزیع می‌شود.
کرونا و عزاداری متفاوتی در قم
از این پیرغلام درباره عزاداری امسال و تفاوت آن با سال‌های گذشته می‌پرسم، از او درباره شیوه برپایی مراسم تاسوعا و عاشورا هم سؤال می‌کنم گریه می‌کند و درحالی‌که اشک در چشمان خود دارد عنوان می‌کند: ما دست کادر درمانی را می‌بوسیم و برای آن‌ها و همه بیماران دعا می‌کنیم هرسال تاسوعا و عاشورا چندین تن قیمه امام حسین که به قیمه نجفی معروف است پخت کرده و توزیع می‌کردیم امسال به خاطر کرونا در زیرزمین این حسینیه بسته‌های معیشتی و ماسک و پد بهداشتی به مناطق کم برخوردار توزیع می‌کنیم.
این حسینیه و حال و هوای آن را پشت سر می‌گذارم به سمت یکی از کوچه‌های خیابان تاریخی آذر می‌روم یک تکیه ساده و بی‌آلایش حسینی توجه مرا به خود جلب می‌کند در یک کوچه تاریخی که تازه آب‌وجارو شده تعدادی بانوی افغانستانی با رعایت فاصله اجتماعی بر روی یک فرش ساده نشسته و با توجه به مداحی یک مداح اهل‌بیت(ع) به زبان پشتو اشک ماتم می‌ریزیند.
منتظر می‌شوم مداحی تمام شود باب گفت‌وگو را با یک بانوی افغانی باز می‌کنم او خود را فاطمه معرفی می‌کند از او درباره این نوع عزاداری می‌پرسم، بیان می‌کند: هرساله دهه اول محرم دریکی از خانه‌های این کوچه مراسم باشکوه خاصی برگزار می‌شد و از شب تاسوعا تا صبح روز عاشورا مراسم بود و بانوان هم گرداننده این مراسم بودند اما امسال با توجه به شرایط در کنار این خانه تعداد اندکی حضور دارند.
بیشتر هیئت‌های معروف شهر قم امسال با شرایط خاصی محرم و عزای امام حسین (ع) را برگزار می‌کنند، امسال نذر بیشتر هیئت‌های مذهبی به سمت دستگیری از نیازمندان، نذر ماسک و توزیع بسته‌های معیشتی و یا غذای تبرکی امام حسین(ع) به سمت محلات کم برخوردار هدایت شده است.
