متوقف شدن پخش تلویزیونی
بررسی برجام در کمیسیون ویژه و همچنین اظهارات جلیلی در مورد نتایج آلماتی
در کانون توجه روزنامه های امروز است، حال آنکه فساد اقتصادی و همچنین
پرونده بابک زنجانی از دیگر موضوعات مهم امروز روزنامه هاست.
در ادامه می‌توانید روایت تابناک از مهم‌ترین مطالب روزنامه‌های چهارشنبه 25 شهریور ماه را مرور کنید.
«روزنامه قانون» در گزارشی با تیتر «جن‌گيری چهار میلیونی در پايتخت!» گزارش مستند از فعاليت‌هاي خرافي در ميان مردم پرداخته است. قانون نوشته: «شايد آن روز كه در دولت احمدي نژاد صحبت از جن و جن گيري شد و برخي مدعي بودندكه دولت اين‌گونه كارش را دنبال مي كند، خيلي ها موضوع را به سخره گرفته و از كنارش به راحتي گذشتند؛ اما گذر زمان نشان داد كه چندان هم موضوع جن گيري بي ربط نبوده و از همان موقع نيز بحث هاي مربوط به اين موضوع داغ و داغ تر شد. جن و جن گيري اما ريشه هاي عقيدتي و مذهبي در فرهنگ ايرانيان دارد و از اين رو، برخي نيز به استفاده يا بهتر بگوييم سوء استفاده از نگاه‌هاي عقيدتي به موضوع جن مي كنند و كاسبي حسابي از اين موضوع براي خود راه انداخته اند. گروه جامعه «قانون» به همين بهانه گزارشي از آنچه در محافل جن گيري رخ مي دهد، تهيه كرده و گفت وگويي با يكي از افرادي كه تبحر در جن‌گيري دارد، داشته است كه در ادامه مي خوانيد: پری مدعی است که جن‌گیری و ارتباط با اجنه را با استفاده از آیات قرآن انجام می‌دهد. او می‌گفت: کتاب دعای پدر شوهرم را به خوبی خواندم و الان خودم موکل می‌گیرم. کنجکاو شدم و پرسیدم «یعنی می‌توانی برای من هم موکل بگیری؟» خنده‌ای کرد و در حالی که اولین جرعه از چایش را می‌نوشید گفت: بله، اما حدود چهار میلیونی برایت خرج می‌تراشد. پری در جواب به این سوالم که «موکل چه کارهایی می‌کند؟» توضیح داد: موکل را به صورت کامل نمی‌بینید اما هر وقت از او بخواهید کارهای تقریبا غیرممکن را برای شما انجام می‌دهد. از او پرسیدم «جنی که خودت به عنوان موکل در اختیار داری چه شکلی است؟» که در جواب گفت: موکل من یک جن مرد و خوش قیافه‌است که اکثر اوقات به شکل هاله‌ای در اطرافم حرکت می‌کند اما زمانی که تنها هستم اورا می‌بینم؛ خیلی وقت‌ها در تنهایی حتی نوازشم می‌کند، نسبت به من مهربان است اما از روی حسادت کسانی که نزدیکم می‌شوند را آزار می‌دهد.»
این روزنامه در گزارشی دیگر به واکنش آقای ولایتی به اظهارات جلیلی پرداخته و در این گزارش با تیتر «اظهارات جليلي اتهام است » می نویسد: «ولايتي كه در اين جلسات حضور پيدا نكرده بود، در حاشیه دیدار با هیات علمی و تحقیقاتی و رئیس بنیاد فردریش آلمان در جمع خبرنگاران در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه تیم مذاکره کننده سابق هسته ای مدعی شده اند که شما مخالف رسانه ای شدن روند مذاکرات آلماتی به رغم نظر رهبر معظم انقلاب بوده اید؛ آیا این را تأیید می کنید یا خیر، گفت: من کاملا این را تکذیب می کنم و به هیچ وجه درست نیست.ولایتی ادامه داد: رهبر معظم انقلاب هر تصمیمی که بگیرند برای همه ما معتبر است و وظیفه همه ما این است که از تصمیمات ارزشمند ایشان تبعیت کنیم. وی تأکید کرد: بنابراین بنده هیچ گاه با تصمیم رهبر معظم انقلاب مخالفت نکرده ام و این یک اتهام است. ولایتی در پاسخ به اینکه آیا در آلماتی مسائل آنچنان که ادعا می شود حل شده بود، گفت: اگر حل شده بود که نباید تا این مدت طول می کشید.»
«روزنامه ایران» در ستون یادداشت امروز خود به قلم غلامرضا تاجگردون، یکی از اعضای کمیسیون برجام به موضوع عدم پخش جلسات کمیسیون پرداخته است. تاجگردون در این یادداشت می نویسد: «به هر حال وقتی مردم را محرم فرض کرده و جلسات گذشته را پخش کردیم تا مردم در جریان مشروح مذاکرات و طرح سؤالات و پاسخ‌ها باشند، شایسته آن است که این رویه تا انتها ادامه یابد، بخصوص که بر اساس برنامه کمیسیون آقای ولایتی مشاور امور بین‌الملل رهبر معظم انقلاب امروز میهمان جلسه است. ایشان نسبت به روند طی شده مذاکرات هسته‌ای از ابتدا تا حال حاضر که منجر به توافق وین شده، اشراف دارند و به طور حتم منبع خوبی هستند برای پاسخ به بسیاری از ابهام ها و سؤال ها. آقای ولایتی همچنین می‌توانند درباره توضیحات و سخنان اعضای تیم مذاکره کننده قبلی در کمیسیون ویژه مجلس پاسخ‌های مستند داشته باشند که قاعدتاً برای مردم و کارشناسان هم مفید فایده خواهد بود. همچنان که در جلسه دیروز آقای نهاوندیان، از چهره‌های اقتصادی دولت توضیحات بسیار مبسوطی درباره آسیب‌های وارد شده بر کشور از ناحیه قطعنامه‌ها و تحریم‌ها ارائه کردند.
در حال حاضر برخی انتقادها نسبت به عملکرد کمیسیون ویژه مجلس وارد شده است که فارغ از صحت و سقم آنها، پخش نشدن جلسات آتی از تلویزیون می‌تواند شائبه‌ها و انتقادها را بیش از پیش کند. چنانکه به نظر می‌رسد گاه حاشیه‌ها بر متن در کمیسیون ویژه غلبه پیدا می‌کند؛ برخی اعضا و نمایندگان غیر عضو حاضر در کمیسیون سؤالات و دغدغه‌هایی را مطرح می‌کنند که به نظر نمی‌رسد جنبه عمومی و کارشناسی داشته باشد. این سؤالات بیشتر ناظر بر برخی دغدغه‌های شخصی و چه بسا جناحی است، بخصوص که دوربین‌های صدا و سیما هم در جلسه حاضر هستند. حال آنکه سؤال ها قاعدتاً باید ناظر بر رفع ابهام‌های موجود در جامعه و کارشناسان باشد».
«روزنامه شرق» نیز در گزارشی به بازخوانی بیانیه تهران در دوران احمدی نژاد و جلیلی پرداخته است. شرق در این گزارش با تیتر «وقتی دست‌ها بالا رفت» می نویسد: «ظریفی چندی پیش می‌گفت پرونده هسته‌ای ایران بسته نمی‌شود؛ آنچه گذشته جزء تاریخ معاصر این کشور است. در تاریخ دهه‌های ٨٠ و ٩٠ ایران، توافق سعدآباد، توافق تهران، مذاکرات آلماتی، مذاکره استانبول، مذاکرات ژنو و توافق وین و برجام مقاطع اصلی تاریخ معاصر هسته‌ای خواهد بود.
این‌روزها به اندازه تیم هسته‌ای فعلی، رئیس تیم مذاکره‌کننده سابق را هم در تلویزیون می‌بینیم. او به دعوت اعضای کمیسیون برجام مجلس، به مونولوگ انتقاد از توافق وین نشسته و از دستاوردهای خود در شش سال مذاکرات هسته‌ای می‌گوید. برخی در نبود حافظه تاریخی و در دسترس‌نبودن منابع اطلاعاتی اصلی، تلاش می‌کنند بسیاری از وقایع رخ‌داده را به گونه‌ای دیگرگون نشان دهند. اما واقعیت تنها آنچه برخی تلاش می‌کنند بنمایانند، نیست. مذاکرات آلماتی (اسفند ٩١ و فروردین ٩٢) با قرائت بیانیه‌ای به پایان رسید و در مجامع بین‌المللی به‌عنوان پایان یک دوره مذاکراتی بی‌فرجام شناخته می‌شود. همین‌طور مذاکره استانبول که به ضبط فیلم انتخاباتی سعید جلیلی، گذشت. پیش از آن فقط بیانیه تهران یک نقطه‌عطف مهم به حساب می‌آید؛ بیانیه‌ای ١٠ بندی که حاکی از توافقی بین سه شریک متفاوت بود؛ ایران، ترکیه و برزیل. ١٧ می٢٠١٠ مطابق با ٢٧ اردیبهشت ١٣٨٩، تهران و محمود احمدی‌نژاد در حاشیه اجلاس گروه ١٥، میزبان «لولاداسیلوا» و «رجب طیب اردوغان» سران برزیل و ترکیه بود و بعد از نشست سه‌جانبه آنها، وزرای خارجه سه کشور بیانیه‌ای با هم امضا کردند که مهم‌ترین بند این بیانیه این بود که «هزارو ٢٠٠ کیلوگرم سوخت اورانیوم کمتر غنی‌‌شده به‌صورت امانت به ترکیه منتقل می‌شود، در مقابل گروه وین متعهد می‌شود ١٢٠ کیلوگرم سوخت مورد نیاز رآکتور تهران را به ایران تحویل دهد». گروه وین مرکب از کشورهای روسیه، فرانسه، آمریکا و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود. تهران در توافق با آنکارا و برازیلیا، اقدامی ناشیانه را با همسفرانی انجام داد که جایگاه چندانی در معادلات بین‌المللی نداشتند؛ خود نه واسط بودند و نه عامل.
این بیانیه بین ایران، ترکیه و برزیل امضا شد و رؤسای دولت‌های این سه کشور، دست‌ها را حلقه کرده و به نشانه پیروزی بالا بردند. اما این بیانیه هرگز از مرحله امضا فراتر نرفت. کمتر از یک‌ماه بعد از این بیانیه بود که ششمین و سخت‌ترین قطع‌نامه شورای امنیت علیه ایران تصویب شد؛ قطع‌نامه ١٩٢٩ که اجازه بازرسی تمام محموله‌های هوایی و دریایی (حتی در دریاهای آزاد) به مقصد ایران و از مقصد ایران را صادر می‌کرد. اضافه بر این «ممنوعیت فروش سلاح‌های نظامی به ایران»، «تحریم سپاه پاسداران و شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران» و موارد متعدد دیگری در آن گنجانده شد. علاوه بر آنکه به دنبال تصویب این قطع‌نامه که ذیل فصل هفت شورای امنیت طراحی شده بود، اجازه مداخله نظامی در ایران به کشورها داده می‌شد.
اقتدار یا عقب‌نشینی
فردای روزی که بیانیه تهران امضا شد، روزنامه کیهان در گزارشی جانبدارانه در مورد این بیانیه نوشت: «بار دیگر اقتدار و هوشمندی جمهوری اسلامی ایران به رخ جهانیان کشیده شد».
اما
روزنامه جمهوری اسلامی همان زمان در سرمقاله خود این بیانیه را «عقب‌نشینی» قلمداد
کرد و نوشت: «تاکنون سیاست محوری نظام این بود که «مبادله سوخت اتمی فقط در ایران»؛
رهبری هم سال گذشته تبادل سوخت را مشروط به سه شرط دانست: تبادل هم‌زمان سوخت ٢٠ درصد
در برابر اورانیوم ٣/٥ درصد، انجام مبادله فقط در خاک ایران و تعیین میزان اورانیومی
که مبادله می‌شود براساس نیاز ایران. متأسفانه در بیانیه دیروز تهران، هیچ‌یک از این
سه شرط رعایت نشده». به نوشته این روزنامه: «در بهمن‌ماه سال قبل از آن، بعد از آنکه
آمریکا و بعضی اعضای گروه ١+٥ ایران را به تحریم‌های بیشتر تهدید کردند، رئیس دولت
دستور غنی‌سازی ٢٠ درصدی را صادر کرد تا نیازی به مبادله سوخت نداشته باشیم و بلافاصله
رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان نیز اعلام کرد غنی‌سازی ٢٠ درصدی در تاسیسات هسته‌ای
ایران شروع شده است. با توجه به این اعلام و این اقدام، ایران چه نیازی به امضای توافق‌نامه‌ای
دارد که در آن، این‌همه عقب‌نشینی وجود دارد؟ روزنامه جمهوری اسلامی با تأکید بر اینکه
برخلاف آنچه در تبلیغات رسمی آمده بیانیه نه یک پیروزی بلکه یک عقب‌نشینی است...، میان
ترکیه و سایر کشورها چه تفاوتی وجود دارد که آقایان مبادله در خاک ترکیه را بی‌اشکال
می‌دانند؟ اگر آمریکا و سایر اعضای گروه ١+٥ درصدد خیانت به ایران باشند و نخواهند
به تعهدات خود در توافق‌نامه عمل کنند، می‌توانند در خاک ترکیه نیز چنین کنند. بنابراین،
تأکید بر مبادله در خاک ایران، سیاست درستی است که باید بر آن پای فشرد».
«روزنامه اعتماد» در گفت و گو با احمد توکلی به موضوعات مختلفی پرداخته است. اعتماد در این گفت و گو با عنوان «دوبار به احمدي‌نژاد رأي دادم، اما متأسفم» به نقل از وی می نویسد: «آقاي هاشمي رييس‌جمهور قابل دفاعي نبود. چون همان طور كه گفتم حزب كارگزاران كه فرزندان معنوي وي بودند، نسبت به بيت‌المال مبالات كافي ندارند. توضيحش را هم دادم. در كل اينها بيش از اندازه عملگرا هستند. نسبت به توزيع درآمد بي‌تفاوتند و انگيزه عميقي براي مبارزه با فقر ندارند. عدالت موضوع سياستگذاري آنها نيست. اين البته از ايرادات مدل تعديلي هم هست كه مي‌گويد مسأله عدالت به دولت مربوط نيست. من با اين جمع‌بندي به آقاي احمدي‌نژاد رأي دادم.
به اهدافي كه مدنظرتان بود رسيديد؟ از رأيتان دفاع مي‌كنيد؟
خوب آن دوره كه آقاي احمدي‌نژاد هنوز آزمايش نشده بود و من او را نمي‌شناختم.
چطور كسي را انتخاب كرديد كه نمي‌شناختيد؟
درواقع احمدي‌نژادي كه من مي‌شناختم، كسي نبود كه رييس‌جمهور شد. به نظر مي‌رسد، من احمدي‌نژاد شهردار را مي‌شناختم.
احمدي‌نژاد شهرداري چه تفاوتي با احمدي‌نژاد رييس‌جمهور داشت؟
احمدي‌نژاد شهردار مسوولي متواضع، اهل مشورت، صادق، عدالتخواه و مردمي به نظر مي‌رسيد ولي در رياست‌جمهوري اين صفات تدريجا رنگ باخت.
الان از رأيي كه داديد پشيمان نيستيد؟
نه. چون امكان برگشت به گذشته نيست. من از رأي خودم متاسف هستم اما پشيمان نيستم چون كار بدي نكردم. تنها بين دو گزينه، انتخاب خود را داشتم.
«روزنامه کیهان» نیز در گزارشی به موضوع انتخابات پرداخته است. کیهان در این گزارش با تیتر «دورخیز انتخاباتی در پوشش صله‌رحم حزبی !» می نویسد: «نوبخت در حالی حضور خود و سایر دولتی‌ها را عاطفی می‌خواند که زمستان سال گذشته یک عضو ارشد حزب کارگزاران سازندگی از کلید خوردن فعالیت‌های انتخاباتی دولت خبر داده بود و از قضا این کلید به آقای سخنگو سپرده شده بود!
در مورد فعالیت دولت برای انتخابات مجلس نیز گفت: قاعدتاً آقای نوبخت در قالب حزب اعتدال و توسعه ورود می‌کنند. اخیراً هم آقای نوبخت از موضع سازمان برنامه به ستادهای آقای روحانی در استان‌ها، به‌عنوان اعضای شورای توسعه ابلاغ کردند.
حسین مرعشی اضافه کرد: البته از موضع سازمان برنامه که قاعدتاً کار سیاسی نمی‌توانند انجام دهند و نمی‌خواهند انجام دهند، چون آقای نوبخت هم آدم منضبطی است، به این معناست که آقای نوبخت علایقی دارند و قاعدتاً با اصلاح‌طلبان کار خواهند کرد، چون آنها انتخاب دیگری جز اصلاح‌طلبان ندارند!
سخنانی که با واکنش و تکذیب نوبخت مواجه شد اما اقدامات بعدی دولتی‌ها نشان داد واقعیت‌ها چیز دیگری است. در حالی که موضع رسمی کشور درباره اصحاب فتنه روشن‌تر از آن است که نیاز به توضیح و تفسیر داشته باشد، وزارت کشور در اقدامی قابل تامل به حزب مشارکت2 که با نقاب جدید «اتحاد ملت» وارد میدان شده، مجوز داد. اعطای این مجوز به این حزب در حالی است که مواضع و عملکرد اغلب آنان در فتنه 88 مشخص بوده و دبیرکل آن نیز در نخستین نشست خبری خود اعلام کرد؛ چیزی به عنوان فتنه برای این حزب تعریف نشده است!
اما نکته قابل تامل در این میان حضور یکی از دولتی‌ها در کنگره این حزب بود. شهین دخت ملاوردی، معاون رئیس جمهور در امور زنان مهمان ویژه این حزب بود. به این لیست باید حضور مدیرکل تشکیلات وزارت کشور (ژاله فرامرزیان) در همایش اصلاح‌طلبان و قرائت پیام یکی از سران فتنه را نیز اضافه کرد. البته از مدیر کل نهادی که به فتنه‌گران مجوز فعالیت حزبی می‌دهد، خواندن پیام یکی از سران فتنه نیز نه تنها بعید نیست بلکه کاملاً مورد انتظار است!»
«روزنامه افتاب یزد» در گزارشی تحلیلی به موضوع عدم پخش مراسم برجام از تلویزیون پرداخته است. آفتاب در این گزارش با عنوان « چرا سریال‌برجام نیمه‌کاره ماند؟» می نویسد: «صدا و سیما تصمیم گرفته است از پخش جلسات کمیسیون برجام خودداری کند. پی بردن به علت این تصمیمش چندان دشوار هم به نظر نمی‌آید چراکه همانطور که گفته شد نتواست علی رغم پخش تمام عیار سخنان نمایندگان مخالف برجام و انتخاب گزینشی صحبت‌های موافقین آن، توافق جامع هسته‌ای را تخریب نماید و بر عکس با نمایش این جلسات، به طور ناخواسته عنوان «عدم آگاهی»را بر پیشانی گروهی از بهارستانی‌ها حک نمود. به این دلیل که:
اولا تیم مذاکره هسته‌ای آنقدر خبره، حرفه‌ای و بنا به گفته سران و چهره‌های نظام بهترین و حاذق ترین دیپلمات‌های هسته‌ای تاریخ ایران هستند که به راحتی می‌توانند در برابر نظرات و سوالات غیر کارشناسانه و عاری از دانش برخی نمایندگان با لبخند به آنها به گونه‌ای پاسخ دهند که جایی برای اظهارنظر برای آنها باقی نگذارند و اطلاعات غیرفنی آنها را به زیر سوال ببرند.
و ثانیا پخش این جلسات موجب شد تا مردم ایران بیش از پیش به فرهنگ و خلقیات برخی از این حضرات مجلس نشین پی ببرند چراکه این آقایان حتی ملاحظه دوربین‌های صدا و سیما را هم نکردند و از به زبان آوردن شدیدترین الفاظ و وارد نمودن اهانت‌های متعدد به تیم مذاکره کننده پرهیز نکردند.
حتی می‌توان عنوان کرد که پخش این جلسات از صدا و سیما زنگ خطری بود برای مردم کشور که قرار است تا کمتر از 6 ماه دیگر به پای صندوق‌های رای انتخابات مجلس دهم بروند و با رایشان موجب شوند تا دلواپسان مجلس نهم تنها به دیدن خواب جلوسشان در مجلس دهم قناعت کنند.
چه کسی از ادامه پخش سریال جلوگیری کرد؟
روز گذشته منابعی آگاه اعلام کردند که هیئت رئیسه کمیسیون ویژه برجام خواستار عدم پخش سریال «جلسات کمیسیون ویژه بررسی برجام» شده است. این شائبه بسیار محتمل است چرا که کوس عدم آگاهی و دانش بسیاری از اعضاء کمیسیون این روزها زبانزد خاص و عام شده است و حتما هیئت رئیسه مجلس برای پیشگیری از نمایش این ماجرا بیش از این تصمیم به عدم انتشار این جلسات از رسانه ملی گرفته است. اما روز گذشته داود نعمتی انارکی، مدیر کل روابط عمومی صدا و سیما، درباره علت پخش نشدن ادامه جلسات کمیسیون بررسی برجام این چنین توضیح داده است:«پخش جلسات بررسی برجام با حضور تیم‌های مذاکره‌کننده هسته‌ای در دوره‌های مختلف و با هدف آگاهی مردم از دیدگاه‌های اعضای تیم مذاکره‌کننده انجام شده است. به عبارتی دیگر در چند جلسه بررسی برجام مسئولانی که مستقیما در روند مذاکرات هسته‌ای حضور داشتند سخنان و دیدگاهشان با هماهنگی کمیسیون برجام به صورت کامل و بدون هیچ گونه دخل و تصرف پخش شده است. حال ممکن است کمیسیون بررسی برجام بخواهد از دیدگاه کارشناسان مختلف به این موضوع بپردازد. بنابراین صدا و سیما بر اساس صحبت‌های آنها و مباحث‌شان، گزارش‌های خبری را طبق وظیفه ذاتی خود تهیه و پخش می‌کند.» مدیرکل روابط عمومی صداوسیما در ادامه یادآور شده است: «مباحث اصلی و پایه‌ای با حضور اعضای تیم‌های مذاکره‌کننده در این جلسات مطرح شد و تلویزیون هم به‌طور کامل آنها را پخش کرد؛ بنابراین نسبت به نشست‌های بعدی در حد پوشش خبری مناسب، اگر کمیسیون بخواهد اقدام خواهد کرد.» اکنون توپ در زمین هیئت رئیسه کمیسیون بررسی برجام است اگر تمایلی به ادامه پخش این جلسات و البته ادامه ناآگاهی‌های برخی اعضایش داشته باشد، از سرگیری این برنامه را اعلام می‌کند و در پی آن است. درغیراین‌صورت مهر تاییدی می‌زند بر گمانه زنی نخست که هیأت رئیسه همچنین هم موافق ادامه پخش جلسات نبوده است و توجیه مدیرکل روابط عمومی صدا و سیما نتیجه مذاکره با هیئت رئیسه کمیسیون بوده است!»