لیست شورای هماهنگی اصولگرایان استان قم برای انتخابات شوراها بسته شده اما جای خالی فردی رسانه‌ای در این فهرست، کاملا احساس می‌شود و البته این فرصت هنوز برای دیگر لیست‌ها فراهم است.
انتخابات ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا همزمان با سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، 28 خرداد امسال برگزار خواهد شد و مردم ایران برای یک دوره چهار ساله، تصمیم‌گیران و سیاست‌پردازان مدیریت شهری و روستایی را بر می‌گزینند.
در شهری مانند قم، درست یا غلط، همواره نگاه بیشتر مردمی که پای صندوق رأی حاضر می‌شوند به لیست‌ها بوده، فهرستی از اسامی منتخب نهادهای باسابقه و معتمد، که با توجه به اطمینان رأی‌دهندگان به نهاد معرفی‌کننده، اکثریت شورا را تشکیل داده‌اند.
تجربه نشان داده است شورای هماهنگی اصولگرایان استان قم یکی از مهمترین مراجعی است که فهرست پیشنهاد شده‌اش، بخش مهمی از ترکیب شورای شهر را به خود اختصاص می‌دهد البته این مربوط به گذشته است و با توجه به پیش‌بینی ناپذیر بودن رأی مردم به خصوص در روزگاری که فهم و درک عموم مردم نسبت به مسائل افزایش و آگاهی آنها به واسطه رسانه‌های نوین، ارتقاء یافته است، نمی‌توان انتظار قطعی تکرار این تجربه را داشت.
لزوم به روزآوری فهرست‌ها و بهره‌گیری از ظرفیت متخصصان جوان به خصوص در حوزه‌هایی غیر از آنچه تاکنون شاهد ثمره حضورشان در شورا بوده‌ایم، امری غیر قابل اجتناب و انتظاری شایسته و بجا از شورای هماهنگی اصولگرایان است، بر این اساس اهالی رسانه و بسیاری دیگر از اقشار خواهان حضور فردی رسانه‌ای در فهرست پیشنهادی این شورا برای این دوره از انتخابات بودند و رایزنی‌های زیادی هم در این زمینه صورت گرفت اما با وجود موافقت ضمنی و اولیه تصمیم‌گیران شورا با چنین رویکردی، شاهد بسته شدن لیست بدون توجه به این مطالبه به حق و منطقی بودیم.
این مسئله با رویکرد قابل انتظار اهالی رسانه روبرو شد به طوری که رسانه‌های تاثیرگذار و کوچک و بزرگ قم، لیست شورای اصولگرایان را با شک و تردید می‌نگرند و از مانور رسانه‌ای معمول روی آن پرهیز کرده‌اند.
هر آنچه بود، اعضای شورای هماهنگی اصولگرایان استان قم صلاح کار در این دیدند که در دوره ششم هم به همان روال قبل افراد منتخب خود را به جامعه معرفی کنند، اما این فرصت برای دیگر نهادها و مراکزی که به دنبال بستن لیست پیشنهادی خود هستند وجود دارد که از تجربه‌های پیشین استفاده کرده و اشخاصی را در فهرست پیشنهادی خود بگنجانند که از تخصص آنها تاکنون در تصمیم‌سازی برای مدیریت شهری بهره گرفته نشده اما تجربه حضور آنها در دیگر امور، به روشنی گویای توانمندی و صاحب‌نظر بودنشان برای چنین امر خطیری است.
