تابناک رضوی: دریک نگاه درست ،جامع ،دانشورانه والبته حکمی-معرفتی واندیشگی، جغرافیا را هم باید مقدس خواند وقتی کوه و دشت و دمن، به ذکر حضرت سبوح قدوس ،لب می گشاید و عطر می پراکند. اگر آدم ها به خلیفه الهی کمال می یابند و از راه بندگی به سلطنت مدام می رسند، طبیعت هم به هر خوانش می تواند آیت خدا باشد و نگاه انسان حق بین را به سوی دوست بکشاند. غاشیه خوانیم و از این منظر است که توجه می کنیم و توجه می دهیم به؛ وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ ؛ و به آسمان كه چگونه برافراشته شده . وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ؛ و به كوه ها كه چگونه برپا داشته شده . وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ؛ و به زمين كه چگونه گسترده شده است . به دلیل همین برهانِ قاطع است که می گوئیم، برخی زمین‌ها برای مأموریت‌های خاص در نظر گرفته می‌شوند؛ چنان‌که آدم‌ها نیز با تکلیفی چنین روبه‌رویند. این دو چون به هماهنگی می‌رسند، شاهد رویدادی در تراز معجزه در آن منطقه می‌شویم که با منطقِ آن انسانِ برگزیده شکل می‌گیرد.
به قم نگاه کنید! شهری نشسته بر حاشیه کویر که به برکت حضور بانوی فضیلت و معرفت، فاطمه معصومه، سلام‌ا... علیها، به شأنی چنان رسیده است که سنگِ نشانِ امامت می شود و قیام را معنا می بخشد و بهار، مدام در کوچه‌هایش می‌دود. می‌دود و به‌جای گُل، کلماتی را شکوفا می‌کند که هرکدام برای گلستان شدنِ جان و تحول انسان و رسیدن به احسن‌الحال او کافی است. تاریخ این شهر پر است از ستاره‌هایی که بر آسمانِ دامنِ پر کرامتِ «مادرترین دخترِ دنیا» طلوع کرده و جان‌ها را روشنی بخشیده‌اند؛ ستاره‌هایی که قبله‌نمای حرکت مردم به روزگاران شده‌اند. شان نزولِ بانو در در این کویر و دریاسازی از آن و همین صعود ستاره‌ها باعث شده است تا قم، به منطقه‌ای آباد، آبادی آفرین و راهبردی در فرهنگ اسلام ناب تبدیل شود و در تاریخ ایران نیز نقش حیاتی خود را به «حیات‌بخش‌ترین» شکل به انجام رساند و عمق راهبرد اندیشه دینی و ملی ما را تا دوردست‌ها برساند. باری، قم با حضور حضرت معصومه(س)، معنا می‌یابد؛ همان بانویی که همواره برای تعریف انسان در تراز محمدی و علوی وتثبیت وتقویت امامت حضرت رضا علیه السلام کوشیده است و با محور قراردادن اهل‌بیت(ع)، مردم را به مدار نور می‌خواند تا شاهدِ شکل گرفتن باور مؤمنانه «امت- امامت» در سپهر اندیشه ایرانی باشیم؛ باوری که چون در زندگی جاری می‌شود، می‌توانیم شاهد جریان زلال خوبی‌ها باشیم. اگر نامِ بی بی فاطمه معصومه سلام الله علیها ما را به یاد قم می اندازد فقط به نسبت جغرافیایی نیست که این زمین بستر معرفت عظمایی است که با حضرت بی بی آغاز شده است تا حرمی از خدا اینجا شکل بگیرد و بن مایه احترام ابدی این خاک شود. احترامی که در فهم ولایت و شهادت انسان را به سلامت و سعادت می رساند. حضرت ایشان در روایتی که سلسله سند آن به حضرت فاطمه زهرا، سلام‌ا... علیها، می‌رسد به نقل از رسول اعظم الهی(ص) فرموده است: «آگاه باشید! هر کس با محمد و آل محمد بمیرد، شهید از دنیا رفته است». همین یک کلام کافی است تا انسان راه جاودانگی را بیابد و رسم مانایی را بیاموزد و این یافته و آموخته را در زندگی به کار بندد که در این ساحت، عمل است که ارزش می‌افزاید و از سخن که بر زبان آید، اگر به عمل امضا نشود، نمی‌شود بهره چندانی برد. ما باید به تنظیم تقویم زیستی خویش بر اساس سلوک آل محمد(ع)، همت کنیم. همتی چنین می تواند ما را چنان آباد کند که برای آبادی و آزادی جهان قدم بر داریم. قم را و بی بی فاطمه معصومه را باید چنان خواند که قرآن تعلیم مان می فرماید؛ به آسمان و بلندایش، به کوه ها و چگونگی برپایی اش، به زمین و گستره اش که سجاده نماز بندگان خداست نگاه می کنیم و به حضرت معصومه(س) سلام می کنیم تا سلامت و سعادت روزی همه مردمان شود، ان شاالله
باسلام به:
مادر ترین دختر اندیشه ورز ومعصوم دنیا،
دهه کرامت را گرامی می داریم وبرای همه انسان هایی که فطرتی سالم دارند ،تبریک، تحیات وشاد باش می گوییم.
حمزه واقعی/پژوهشگر ارشدمطالعات میان رشته ای
