به گزارش تابناک،پس از روی کارآمدن اعضای شورای شهر در دوره چهارم،منتخبان مردم همواره تاکید بر محرومیت زدایی و اجرای پروژها با کیفیت عالی در مناطق پایین شهر دارند،اما اتفاقات روزانه شهر چیزی خلاف این ادعارا گواهی می دهد.
به عنوان مثال در حالی که در بسیاری از نقاط شهر خصوصا در مناطق کم برخوردار به دلیل نبود پل های هوایی عابر پیاده سالانه چندین شهروندجان خود را از دست داده و یا دچار نقص عضو و مصدومیت شدید بر اثر تصادف می شوند،در تازه ترین پروژه،شهرداری مشهد اقدام به احداث یک «پل گالری»درمنطقه یک شهرداری و در بهترین نقطه شهر با اعتباری بالغ بر 600 میلیون تومان کرده است.
اگر چه مدیران شهری تاکید می کنند این پروژه با مشارکت بخش خصوصی در حال انجام است و شهرداری هیچ هزینه ای در آن انجام نمی دهد،باید از مسولان شهری پرسید چرا اینگونه پروژه ها در نقاط دیگر شهر اجرا نمی شود و آیا دیگر شهروندان حق وجود چنین پروژه های را در اطراف محل زندگی خود ندارند؟
واگذاری پروژه با مصوبه شورای شهر بوده
در همین رابطه،امیر نامجو سخنگوی سازمان میادین در با بیان اینکه قرار است پل‌هوایی عابرپیاده سه‌راه‌راهنمایی به صورت پایلوت با مصوبه شورای شهر به «پل گالری» تبدیل شود، می‌گوید:این پل‌گالری می‌تواند مانند گالری‌های سطح شهر در هر زمینه‌ای مانند عکس و فیلم فعالیت کند.
وی می گوید این پل مجهز به دوربین مداربسته برای رعایت موارد امنیتی خواهد شد .
نامجو با بیان اینکه شهرداری هیچ هزینه‌ای در این پروژه نکرده است، اضافه می‌کند:بخش خصوصی در این موضوع وارد شده است و قرار است هزینه خود را از محل تبلیغات داخل یا روی پل تا مدت زمان مشخصی جبران کند.
وی در ادامه با اذعان به اینکه در هیچ پلی شهرداری هزینه نمی‌کند،خاطرنشان می‌کند: شهرداری به جای اینکه پل‌ها را خود احداث کند و سپس برای جبران هزینه از تبلیغات روی آنها استفاده کند، از ابتدای امر کار را به بخش خصوصی واگذار می‌کند به طوری که پیمانکار در مکان مورد نظر که احداث پل نیز لازم است، اقدام به ساخت پل هوایی کرده و سپس از تبلیغات آن استفاده می‌کند.
نامجو هزینه اجرای پل گالری در پل هوایی سه‌راه‌راهنمایی را از سوی بخش خصوصی ٦ میلیارد و ١٠٠ میلیون ریال اعلام می‌کند و می‌گوید: این رقم بدون احتساب هزینه‌های جاری چون هزینه نگهداری، تامین روشنایی، نگهبان و... می‌باشد.
به گفته وی برای مکانیزه‌کردن هر پل هوایی به پله برقی ٧٠میلیون تومان و آسانسور ٦٠ میلیون تومان هزینه می‌شود.
اعتباری که می توانست مشگل گشا باشد
طبق یک حساب سرانگشتی می توان دریافت با اعتبار در نظر گرفته شده برای این پروژه می توان حداقل ٨پل هوایی شهر مشهد را مجهز به پله برقی کرد و شهروندان را تشویق به استفاده از پل های هوایی نمود.
حال باید دید مسئولان تنها شعار داده و به دنبال رای مردم هستند یا در عمل مطالبات شهروندان را دنبال می نمایند؟
