سلام علیک، ما خدا را که جز او معبودی نیست برای تو حمد می‌کنیم. اما بعد... به راستی ما را رهبری نیست. شاید خدا به وسیله‌ی شما ما را به حق متفق کند...
(2): برای حسین‌بن علی(ع):
از شیعیان مؤمن و مسلمان او،
اما بعد؛ بشتاب و بشتاب که مردم انتظارت را دارند و به دیگری نظر ندارند. العجل العجل و السلام علیک
(3): اما بعد؛ «بستان‌ها سبز است و میوه‌ها رسیده، اگر خواهی بفرما، همانا به لشکر آماده‌ای وارد می‌شوی.»
سال‌های خیلی دور، امام حسین(ع) برای نجات مردم کوفه پا به میدان مبارزه گذاشت. امام عالم به امور بود. به خاطر تکلیف الهی حج را ترک کرد. می‌دانست عاقبت سفرش چه می‌شود، مردم را می‌شناخت. امام پدر امت است. مگر می‌شود پدر فرزندش را نشناسد. با همه‌ی اینها امام حسین(ع) می‌دانست که 72 یار با وفا دارد. به سمت کوفه حرکت کرد، ندای «هل من ناصر ینصرنی» سر داد و حماسه‌ای بزرگ آفرید.
چه کرده‌ایم با خودمان و با دلهایمان که سالهاست العجل العجل یا مولانا یا صاحب‌الزمان می‌خوانیم اما بین ما 313 دل خدایی پیدا نمی‌شود؟!
چه خورده‌ایم که گوش‌مان کر شده و چشم‌مان کور و صدای امام زمان‌مان(عج) را نمی‌شنویم؟!
از من بنده خطاکار خدا
به خلیفه خدا مهدی صاحب‌الزمان(عج)
ظلم گسترده شده، شیعیان همه در رنج و سختی‌اند. فلسطین و سوریه و عراق زیر آتش ظلم‌اند. مردم از ستمکاری دشمنان خسته‌اند. دشمن دین و فرهنگ‌مان را نشانه رفته. آقا بیا و دلهایمان را به نور خودت روشن کن.
وای بر ما اگر دعای‌مان برای تعجیل فرج امام‌مان مثل درخواست کوفیان از امام حسین(ع) باشد.
کمی بیشتر بیندیشیم!
