عضو هیأت علمی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه فقر متضاد با دین است، گفت: فقر ممکن است به کفر بینجامد اما در صورت فقدان فقر جامعه به سمت امنیت، آرامش و عدالت حرکت می‌کند.
کد خبر: ۲۸۸۲۵۰
تاریخ انتشار: ۱۰ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۰:۲۶ 31 August 2016
به گزارش تابناک رضوی حسن سبحانی در سلسله جلسات مشهد در مسیر توسعه با محوریت «توسعه در بستر فرهنگ اسلامی» در پژوهشکده ثامن مشهد، اظهار کرد: در حال حاضر جامعه ما در دوره مرکانتیلیسم قرار دارد و مردم به سمت تجارت روی آورده‌اند و حرکت به سمت تجارت نباید حاصلی جز آنچه که در بلندمرتبه‌سازی‌های شهر مشهد شاهد هستیم در برداشته باشد.

وی بابیان اینکه بلندمرتبه‌سازی‌های شهر مشهد نمودی از مرکانتیلیسم است ادامه داد: کار مولد بر تجارت مقدم است، جامعه ما از کار مولد لذت نمی‌برد و به دنبال امور زودبازده و پردرآمد است و این مسئله صرفاً به ثروتمندان و قشر خاصی از جامعه بر نمی‌گردد بلکه این امر نه‌تنها ملت بلکه دولتمردان را نیز شامل می‌شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه تهران افزود: در یک نگاه واقع بینانه فارغ از هرگونه رویکرد جبر مسلکانه مسلم است که در تفکر مرکانتیلیستی و بازرگانی چیزی جز آنچه که بر ما گذشته بیرون نمی‌آید.

سبحانی بابیان اینکه الگوی اقتصادی قانون اساسی مطلوب‌ترین راهکار برای توسعه کشور است، اظهار کرد: الگوی اقتصادی قانون اساسی برای خروج از بحران مناسب‌ترین الگو برای کشور است، حال‌آنکه به اصل 44 قانون اساسی عمل‌نکرده‌ایم، ازاین‌رو هیچ احتیاجی به واردکردن الگوهای وارداتی نیست بلکه باید تمام تلاشمان را به‌منظور به‌کارگیری الگوی اقتصادی قانون اساسی انجام دهیم.

وی بابیان اینکه تجربه نشان داده است که تلقی یکسان و واحدی از مفهوم توسعه وجود ندارد، تصریح کرد: جامعه‌ای که در آن اسما دین حاکم است ولی احکام دینی در عمل پیاده و اجرایی نمی‌شود در ابتدای طیف و جریان توسعه‌یافتگی قرار دارد و فقر و گرفتاری در چنین جامعه‌ای جز لاینفک آن خواهد بود، به‌عبارت‌دیگر می‌توان این‌گونه اذعان کرد که توسعه‌نیافتگی مترادف با فقر است.

نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی ادامه داد: دین در جامعه توسعه‌نیافته توأم با فقر در عمل غیرقابل اجرا است و توسعه چنین جامعه‌ای منوط به اجرای کار عقلی و دینی است تا این جامعه از دام فقر رهایی یابد.

سبحانی افزود: حال اگر توسعه‌یافتگی را همچون طیفی در نظر بگیریم، فقر، توسعه‌نیافتگی و جامعه بدون دین را می‌توان نقطه صفر تلقی کرد و اگر هر جامعه‌ای برای نجات خود از فقر دست به اقدامی بزند در واقع در مسیر آموزه‌های دینی حرکت کرده است.

وی اظهار داشت: اگر یک جامعه که در نقطه صفر جریان توسعه‌یافتگی واقع‌ شده است و به‌ تدریج از نقطه صفر دور شود از مظاهر فقر کاسته شده و مظاهر توسعه‌یافتگی همچون آموزش، درمان و... بروز و ظهور پیدا خواهد کرد و آموزه‌های دینی به دلیل جدایی از فقر در چنین جامعه‌ای بهتر می‌توانند اجرایی شوند.

عضو هیأت علمی دانشگاه تهران به اشاره به اینکه اجرای دین وابسته به فهم از دین است و این فهم در جدایی از فقر و جهل حاصل می‌شود، یادآور شد: دین در نقطه صفر جریان توسعه‌یافتگی هم وجود دارد اما درک درستی از آن وجود ندارد تا در گرفتاری و فقر بتوان از آن کمک گرفت.

سبحانی تصریح کرد: جوامع توسعه‌نیافته دینی در مسیر گذار به سمت توسعه‌یافتگی توأم با تغییراتی است که با آموزه‌های دینی خودبه‌خود عجین می‌شود و اگر از نقطه صفر توسعه‌یافتگی به نقطه یک نزدیک شویم جامعه دینی‌تر می‌شود اما این امر زمان‌بر خواهد بود و نیاز به بازه زمانی 50 تا 100 ساله دارد.

وی گفت: جامعه توسعه‌یافته جامعه‌ای است که به دین عمل شود و عدالت گرایی در جواب توسعه‌یافته امکان‌پذیرتر خواهد بود.

عضو هیأت علمی دانشگاه تهران افزود: جامعه متدین جامعه‌ای است که به دین اقرار دارد و آموزه‌های دینی در آن بیشتر عملیاتی می‌شود.

سبحانی تشریح کرد: هر چه از نقطه صفر توسعه‌یافتگی به سمت نقطه یک حرکت کنیم توسعه‌یافتگی، عدالت و تربیت انسان متدین در این گذار بهتر بروز و ظهور می‌کند؛ ازاین‌رو بر اساس الگوی نظری انسان متدین و جامعه متدین محصول توسعه‌یافتگی است.

وی در پایان با اشاره به اینکه فقر متضاد با دین است گفت: فقر ممکن است به کفر بینجامد اما در صورت فقدان فقر جامعه به سمت امنیت، آرامش و عدالت حرکت می‌کند.

منبع: فارس
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار