هرچند برخی آمارها از افزایش‌هایی در حوزه خرید مسکن خبر می‌دهد؛ اما این میزان افزایش در حدی نیست که بتواند این بازار را از رکود طولانی خود خارج کند.
به نظر می‌رسد بازار مسکن این روزها از نبود مشتری‌های دست به نقد رنج می‌برد. قیمت‌ها هنوز آنقدر بالاست که بسیاری حتی در صورت تمایل به خانه‌دار شدن، توان خرید خانه را ندارند. در عین حال وام 35میلیون تومانی مسکن به همراه وام 10میلیون تومانی جعاله نیز باری از روی دوش خریداران برنمی‌دارد.
بانک مرکزی نیز سال قبل ابتدا با افزایش میزان وام به 80 میلیون تومان که از طرف وزارت راه و شهرسازی ارائه شده بود، موافقت نکرد و بعد از آن نیز تلاش‌های بانک مسکن برای افزایش وام به 60 میلیون تومان راه به جایی نبرد.
به نظر می‌رسد ترس از تشدید تورم در کشور با افزایش وام مسکن در کنار نبود اعتبارات لازم برای پرداخت این افزایش ، مهم‌ترین دلیل بانک مرکزی برای مخالفت با افزایش وام مسکن باشد.
اما این تنها یک روی این سکه است. بسیاری معتقدند با افزایش رقم وام مسکن، دریافت‌کنندگان وام برای بازپرداخت اقساط وام با مشکل مواجه خواهند شد. چرا که میزان حداقل حقوق در کشور همزمان با گرانی بسیاری از اقلام اساسی خانوارها، توان بازپرداخت وام‌های سنگین تر را از مردم خواهد گرفت و باید توجه کرد که بسیاری از متقاضیان وام مسکن آنهایی هستند که درآمدشان چندان بالا نیست که به‌راحتی بتوانند از عهده بازپرداخت اقساط وام خود به همراه تامین سایر موارد مورد نیاز خانواده از جمله خرید خوراک و پوشاک و در صورت داشتن فرزند، هزینه‌های تحصیل آنها به‌راحتی برآیند. با این احوال تا زمانی که مردم نقدینگی ندارند، نمی‌توان از آنها انتظار داشت که برای خرید خانه اقدام کنند و تا زمانی که میزان خرید خانه کم باشد، سازندگان نیز تمایلی به ساخت خانه‌های جدید نخواهند داشت و همزمان، صنایع و صنوف مرتبط نیز در رکود به سر خواهند برد که در این مورد می‌توان به صنایع سیمان و فولاد اشاره کرد.
برخی کارشناسان از ساخت 300 هزار واحد مسکونی در مقابل نیاز به یک میلیون واحد مسکونی مورد نیاز در کشور خبر می‌دهند. همزمان بر اساس آخرین داده‌های مرکز آمار ایران ، تعداد صدور مجوزهای ساخت نصف شده است و این هشداری دیگر برای این بازار است، چرا که کاهش ساخت خانه در کشور در حالی که تقاضا کاهش نیافته است، می‌تواند آینده بازار مسکن را با چالشی دیگر مواجه کند. تمام این موارد کارشناسان را برآن می‌دارد تا باز هم بالا رفتن تسهیلات خریدار و همزمان افزایش تسهیلات و تشویق‌ها برای سازندگان را تنها راه چاره بدانند و دلیل اهمیت این خروج را نیز وابستگی بسیاری از مشاغل به این بخش عنوان کنند و اینکه خروج بازار مسکن از رکود ، می‌تواند به نوعی اقتصاد کشور را از رکود خارج کند. با این اوصاف به نظر می‌رسد، رکود بازار مسکن ، این بار در دور باطل افتاده است و این رکود به همین آسانی‌ها دست از سر این بازار برنمی‌دارد، ضمن اینکه بسیاری از مردم هنوز هم فکر می‌کنند بازار مسکن از حبابی که چند سال پیش گرفتار آن شده بود ، خارج نشده است و بنابراین هنوز باید صبر کنند تا شرایط مالی خودشان و قیمت خانه‌ها در سطحی متعادل‌تر قرار گیرد تا تقاضاهای موثر وارد بازار شوند.