ایستگاه راه آهن مشهد، یکی از بیست شاهکار معماری بعد از جنگ جهانی دوم در آسیا و زیباترین و مجهزترین ایستگاه راه آهن ایران و شاخص‌ترین ساختمان متعلق به جریانهای معماری معاصر در مشهد است.
به گزارش تابناک رضوی،ساختمان ایستگاه توسط معمار ایرانی حیدر غیایی طراحی و پروژه به سرپرستی مرتضی کباری اجرا شده است.
ساختمان اصلی ایستگاه در زمینی به مساحت حدود ۱۲۰۰۰ متر مربع در ۲۵ شهریور ۱۳۳۴ آغاز و در ۴ آبان ۱۳۴۵ به بهره‌برداری رسیده است.
این بنا در بدو ورود، با سقفی معلق و عظیم، به مسافران خوش آمد می‌گوید. سپس با عبور از آرایه‌ای از ستونها، به سالنی مشابه تاق کاخ کسرا (ایوان مدائن) می‌رسیم که بلند مرتبگی سقف آن، عظمتی را در ذهن بیننده ایجاد می‌کند. ساختار مستطیلی پلان، نمای کلاسیک با ستونهای منظم و سقف منحنی، مجموعه زیبایی را پدید آورده که فضایی مطلوب برای انبساط خاطر هر مسافر مضطرب است. حجم یادمانی بیرون، در درون، سالنی با شکوه می‌سازد که با اجزایی متناسب همه در خدمت مضمونی کاربردی سفر قرار می‌گیرند.
توالی ستونهای سفیدپوش سنگی در نمای اصلی، ریتم یکسان صدای آشنای قطار را تداعی می‌کند و سایه روشن مطبوعی را زیر منحنی تیره سقف پدید می‌آورد.
سازه مقابل ایستگاه مفهوم فضای ایستگاهی را کامل کرده و نشانه به هم رسیدن و نزدیک کردن آدمیان از فواصل دور و نشانه دیدار است.
ایستگاه مشهد به دو ایستگاه باری و مسافری تفکیک شده و دارای ۷ خط قبول و اعزام مسافری و خط مربوط به ایستگاه باری و خطوط تخلیه و بارگیری در محوطه گمرک و خطوط تعمیرات است.
