بسیار گفته اند و شنیده ایم و خوانده ایم از رجائی, از مردی که یک ماه رئیس جمهور بود اما در دل ها برای همیشه رئیس جمهور ماند!
رجایی ؛ مردی بود و هست که نه تنها در کوچه های قدرت خود را گم نکرد که خیلی از گم شده ها را هم دست گرفت و به مقصد رساند.مردی که نه زندان و شکنجه او را می شکست و نه شکوه قدرت و حتی محبوبیت او را در غبار غرور می‌گرفت. مردی که همیشه محمد علی رجائی بود و معلم خدمت، دولتمردی که عارفانه در میان مردم خدا را بندگی می کرد.
نه ردای نخست وزیری و نه جبه ریاست جمهوری شولای غرور نمی شد برای او که به حق عقلش از علمش بیشتر بود و امام روح ا... (ره) با نگاه عرفانی خویش به شهادت این حقیقت آمدند که «رجایی عقلش از علمش بیشتر بود» و چقدر زیبا از کلام معصوم (ع) می خوانیم که خدایا به هر که عقل دادی چه ندادی و به هر که عقل ندادی، چه دادی و ... آری، عقل همه چیز است، همه زیبایی هاست و راز جاودانگی ها.
اما آن که از عقل بهره شایسته ندارد، اگر کتاب ها هم بر او بار شود، راه به بیراهه خواهد برد. چنان که بردند، آنانی که خود را خدای علم می دانستند و رجایی را بی سواد می شمردند.
اما این «بی سواد» راه به نور برد و خود چشمه خورشید شد، اما آن "باسوادان" چنان در حصار سواد و سیاهی نوشته ها گرفتار شدند، که چشمشان قدرت یافتن راه حتی در پرتو خورشید نداشت پس ره به بیراهه بردند اما رجایی، خود چراغ راه شد، برای آنانی که می خواهند در دولت عشق، به پایندگی برسند و نام رجایی کلید این راز است که دولتمردان مسلمان اگر می خواهند به جایگاه شایسته و بایسته برسند باید گام به خدمت بردارند و دست به گره گشایی بگشایند.
باید نگاهشان از تحقیر تهی و از کرامت سرشار باشد. باید دلشان از مهر مردم چنان سرشار شود که جز به مهربانی، مردم را در خاطر هم - حتی- نیاورند. رجایی عاشق مردم بود و به خدمت این مردم عاشق بزرگی یافت.
در منظومه فکری رجایی مردم صاحب حق بودند و او خود را کارگزاری مسئول می دانست که باید در خدمت بی منت تمام قد برخیزد و جز در برابر حضرت حق و خدمت به مردم در صراط مستقیم عبودیت، قامت، دو تا نکند بلکه در برابر آنان که مردم را شکسته و شکست خورده می خواهند «کالجبل الراسخ» باشد که حتی "لایحرکة العواصف" شرح حال آن است.
رجایی مرد خدمت بود چنان که باهنر نیز از این هنر سرشار بود و چنان زیبا بود این هنرش که سرانجام با رجایی که دلش سراچه امید برای خدمت بیشتر به مردم بود، بال پرواز گشود و تا خدا رفت.
این روزها که به نام و یادشان هفته دولت نام گرفته است، خوب است یادشان را گرامی بداریم و دولتمردان راز جاودانگی را در شیوه خدمت آنان بجویند و بیابند و به عمل درآورند که امروز بیش از دیروز، ایران به مدیران رجایی وار و با «هنر» نیاز دارد مردانی که با کلید هنر، رجا را در دل ها زنده نگه دارند و با سرانگشت تدبیر، گره ها بگشایند و جلودار مردم به سوی فردای بهتر شوند.
فردایی که ایمان،تعهد ، اخلاق، رفاه و آسایش و آرامش و همه زیبایی‌ها در اوج باشد فردایی که حق ماست....
غلامرضا بنی اسدی - تابناک خراسان رضوی
