به گزارش تابناک مازندران ، معطوف به سیاست های تقسیمات کشوری وتحولات فرهنگی پهلوی اول اگرچه نام بابل در آذرماه ۱۳۱۰ از بارفروش به بابل تغییرکرد اما در ۲۲ بهمن سال ۱۳۲۲ بابل از شهرستان ساری(ذیل استان دوم) منتزع شد و به شهرستان مستقل ارتقا یافت.
تقییرات ساختاری و تقسیمات کشوری همیشه تابع مجموعه ای از شرایط سیاسی وجغرافیایی و سرزمینی است که البته موضوع این قلم نیست اما گفتن و نوشتن در باره بابل ما بدون روایت تاریخی و داشتن منابع دقیق و مستند شاید کامل نباشد چه آنکه تقارن این رویداد تقسیماتی با سالروز پیروزی انقلاب اسلامی هم می تواند از منظر توسعه جوامع محلی قابل بحث و نقد ونظر باشد. ولی متاسفانه منابع دقیق تاریخی کمتر در دسترس می باشد.
تغییرات ساختاری و تقسیمات کشوری بابل متوقف به ۲۲ بهمن سال ۱۳۲۲ نبود چون ، آمل در سال ۱۳۲۵ و بابلسر در سال ۱۳۶۸ از بابل منفک شدند اما همچنان بابل مهمترین و پرجمعیت ترین شهرستان استان مازندران با ۵۳۰هزارنفرسکنه است که هم اکنون این شهرتاریخی و تجاری دارای شش بخش وهفت شهر و مساحتی معادل ۱۵۷۸ کیلومتر مربع می باشد.
شهرستان بابل با پنج هزار سال دیرینه تمدنی و یک هزار سال قدمت شهری و تاریخی با نام های مامطیر و بارفروش وایضا در طول قرن‌های اخیر و سده چهاردهم ، تحولات و فراز و فرودهای بیشماری در حوزه های سیاسی ، اقتصادی جغرافیایی ، صنعتی ، اجتماعی، علمی و فرهنگی، مدیریت شهری و عمرانی بخود دیده است که همه این‌ها مستلزم بررسی علمی، انسجام در پژوهش ، مستندسازی و مطالعات تاریخی می باشد .
نگارنده با مغتنم شمردن این دو رویداد تاریخی در سالهای ۲۲ و ۵۷ مجددا پیشنهاد قبلی خود را مبنی بر تاسیس 'مرکز مطالعات بابل شناسی" با توجه به تجربه عملی و علمی "دانشنامه مازندران"اثر زنده یاد استاد حسن انوشه به فرماندار پرتلاش شهرستان بابل تکرار می کند تا با مشارکت بابل دوستان فرهیخته وحمایت دانشگاه ها و دستگاه های اجرایی و فرهنگی مطالعات منسجم جدید پیرامون این دیار تاریخی با تاکید وترکیب بر لزوم پیوستگی تاریخی با گذشته نگری و آینده پژوهی بدست آید.
ایرج نیازآذری/ روزنامه نگار وفعال فرهنگی و اجتماعی