تابناک رضوی: آیا تا بحال به زندگی اداری اندیشیده اید ؟ خیلی از افراد زندگی اداری و کارمندی را دوست دارند و بی تردید عده ای هم از آن بیزارن و هر کس دلایل متفاوتی برای این دو طیف افکار دارد که در این نوشته هدف بررسی دلایل نیست، هدف این است که از منظر جامعه شناسی بطور مختصر به بررسی تاثیر این نوع زندگی بر فرد و جامعه پرداخته شود
در زندگی اداری "فردیت " به معنای انسانی که هویتی مشخص و ویزگیهای خاص خودش را دارد تضعیف و در مواقعی نابود می شود زندگی اداری محل مانورچارت سازمانی و تابلوهای راهنمای ارباب رجوع و شماره اتاقها به همراه عملکرد آن اتاقها است "اتاق شماره 5" " کارگزینی"و...
بنوعی اتاقها و پستها و وظایف دارای هویتن ولی آدمها خیر، این موضوع در زمان شیوع کرونا و ایجاد فاصله اجتماعی ،تشدید یافته و در زمان حال و پسا کرونا نیز بصورت کمرنگتر دیده می شود .
به بیانی روح حاکم برحیات سازمانها اینگونه اس که آدمها باید به چرخ دنده ای گمنام تبدیل شوند تا بهره وری اداری به حداکثر برسد . جالب آنکه حتی ارباب رجوع ها هم با ورود با اماکن اداری دقایق و یا ساعاتی را با احساس بی هویتی میگذرانند فردیت آنها به "شماره ملی " و یا "شماره نامه " تقلیل می یابد این احساس زمانی تشدید می شود که وقتی با کارمندی حرف می زنند اصلا به آنها نگاه نمی کند و یا با کلمات کوتاه و یا اصطلاحات تخصصی غیر قابل درک پاسخگو بوده. به همین دلیل است که وقتی کارمندی شما را می شناسد و یا به روی شما لبخند می زند و احوالپرسی می کند خوشحال می شوید نه صرفا به این خاطر که انجام کارتان را تسریع نماید بلکه به این دلیل که در فضای هویت کش ،فردی شما را از بی هویتی بیرون آورده شما را شناخته و صدایتان کرده حتی جهت نجات از این بی هویتی بسیاری از افراد در مراجعه به این سازمانها شروع به توضیح دادن بیوگرافی شغلی و تحصیلی خود می کنند و در نهایت کارمندان و مراجعه کنندگان با خروج از اداره مجددا بخش زیادی از فردیت خود را باز می یابند
آنچه عنوان شد،نسبی است و در مورد همه فضاهای اداری و همه کارمندان صدق نمیکند در بسیاری از ادارت نیز با افرادی مواجه می شویم که در مقابل انسان ابزاری و چرخ دنده شدن مقاومت می کنند آنان شناسه و سبک زندگی اداری خاص خودشان را دارند در این راستا از وسایل و ابزارهای متعلق به خود شامل لیوانی طرحدار روی میزشان و یا گلدان و قاب و لوازم التحریر متفاوت که بیانگر سلیقه متفاوت آنهاست استفاده می کنند آنان سعی می کنند هم از طرف همکارانشان و هم ارباب رجوع دیده شوند و اصولا مخاطب و پاسخگو خوب و با حوصله ای هستن .
این کارمندان در حال خلق روایت جدیدی از زندگی اداری هستند هر چند که ممکن است بعلت همرنگ جماعت نبودن دچار مشکلات و فشارهای نامریی شوند آنان به بخشهایی از هویت اصلی خود وصل هستن و آن را درحیات سازمانی خود نیز حفظ کرده اند
حال به نظر شما لازمه بهره وری سازمانی هویت کشی مطلق است ؟و یا جهت افزایش بهره وری نیاز به رهایی از کسالت و روزمره گی زندگی اداری است ؟ و یا می توان اینگونه نتیجه گرفت که بوروکراسی اداری و غرق شدن درهویت سازمانی سپر دفاعی تعدادی از کارمندان در مقابل انجام وظایف محوله می باشد.
فردی
بی تا باقری فام جامعه شناس
