به گزارش تابناک یزد، منظور از فرار این است که کودک از منزل یا مدرسه یا محل کار به قصد انجام کاری خارج شود اما پس از خروج ممکن است به جاهای دیگری غیر از محل تعیین شده برود یا به اصطلاح به ولگردی بپردازد.
این ناهنجاری را می‌توان به عنوان قدم اول بزهکاری تلقی کرد.
یک روانشناس عنوان کرد: اذیت کردن والدین یا ناراحت کردن کسی که مسئولیت نگهداری او را به عهده دارد، انتقام گرفتن از فرد خاص، عدم یکنواختی تربیت در خانواده، تعدد اولاد خانواده، فقر و بیسوادی خانواده از جمله دلایل فرار و ولگردی در سنین پایین باشد.
وی تصریح‌کرد: سر کار فرستادن کودک به زور جهت کسب پول، عدم توجه والدین نسبت به آینده‌ی کودک، جدایی از والدین و دوستان ناباب و محیط نامناسب از دیگر مواردی است که ممکن است موجب ایجاد انگیزه‌ی فرار در کودکان شود.
سلیمانی با اشاره به اینکه این عارضه در پسران بیشتر از دختران است، ذکر کرد: فرار، آموزش ابتدایی بزهکاری است و در همین فرارهای اولیه است که کودک یا نوجوان به خاطر رفع نیازهای طبیعی خود دست به دزدی و ولگردی می‌زنند.
وی خاطرنشان کرد: معمولاً زمانی که از این افراد در رابطه با علل کارشان سوال می‌شود، گناه را به گردن دیگران می‌اندازند و عللی را برای فرار خود عرضه می‌کنند که بسیار ابتدایی است.
این روانشناس افزود: فرار و ولگردی در پسران بیشتر به دزدی و اعتیاد و قاچاق موادمخدر و در دختران به فحشاء منتهی می‌شود.