کوتاه شدن ۸ سانتیمتری پای عرفان بعد از عمل جراحی

عرفان ذکیا، پسر هشت ساله‌ای از روستای دورراه سادات محمودی از توابع شهرستان دنا در ۷۵ کیلومتری یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد است که در سن ۶ سالگی پس از انجام عمل جراحی پای چپش هشت سانتیمتر از پای راستش کوتاه تر می شود.
 عرفان پسر هشت ساله‌ای که از درد پایش رنج می‌برد، آرزوهایی دارد که شاید ما بتوانیم در برآورده شدن آنها موثر باشیم و کمک کنیم تا پایه وجودش آسیب نبیند.
همیشه فکر می کردم که برای انجام هر کاری باید از سلامت کامل جسم و روح برخوردار بود، برخی اوقات یک بیماری کوچک مانع از انجام خیلی کارها می‌شود، فکر اینکه معلول باشی و نتوانی بسیاری از کارها را انجام دهی خیلی سخت است.
وقتی افراد معلولی را می‌بینم که مقاطع و مدارج علمی بالایی را طی و موفقیت‌هایی را نیز کسب کرده اند، برایم این سؤال پیش می‌آید که به دور از شعار، آیا معلولیت محدودیت می‌آورد یا نه؟
عرفان ذکیا، پسر هشت ساله‌ای از روستای دورراه سادات محمودی از توابع شهرستان دنا در ۷۵ کیلومتری یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد است که در سن ۶ سالگی پس از انجام عمل جراحی پای چپش هشت سانتیمتر از پای راستش کوتاه تر می‌شود.
وی گفت: باید اکنون کلاس دوم دبستان بودم اما به علت مشکل پایم یک سال عقب افتاده‌ام و الان کلاس اول دبستان هستم.
این پسر هشت ساله افزود: پدرم از بیماری‌های کبدی و هپاتیت رنج می‌برد که به خاطر همین بیماری‌ها قادر به کار آنچنانی نیست، مجبور است با چوپانی کردن زندگی ما را بچرخاند. از خود خانه مسکونی نداریم و در خانه عمه‌ام زندگی می‌کنیم.
ذکیا بیان کرد: آرزو دارم هرچه زودتر بهبود یابم و پایم خوب شود. همچنین دوست دارم از خودمان خانه داشته باشیم تا دیگر مجبور نباشیم، در خانه عمه‌ام زندگی کنیم.
وی ابراز کرد: می‌خواهم در آینده خلبان شوم تا مردم فقیر را رایگان به مشهد مقدس ببرم، ضمن اینکه تنها یک خواهر دارم که صبا نام دارد و از خودم کوچک‌تر است.
این پسر معلول جسمی اضافه کرد: رفتار بچه‌های مدرسه با من خیلی خوب است، هیچ کس من را اذیت نمی‌کند و همه مردم روستا من را دوست دارند.
مادری که فرزند دارای معلولیت را از بلا و ناراحتی نگهداری و نگهبانی می‌کند، بی‌شک فرشته ‌ای زمینی است که تمام آنچه را که آزرده خاطرش می‌کند، صبورانه تاب می‌آورد و با لبخندهای مهربانش فرزند خود را می ‌پروراند.
مادر، شاهکار شگفت خلقت پروردگار است. حتی اگر از رنج و مشقت مادر شدن هم بگذریم، خواهیم دید که برای این فرشته زمینی، تولد فرزند، تازه آغاز راه سختی‌ها، دلهره‌‌ها و نگرانی‌‌هایی است که عشق مادرانه تحملش را ممکن می‌کند.
باید پای صحبتشان نشست، درد دل‌هایشان را شنید و از تمام آنچه آزارشان می‌دهد از آنان پرسید تا همه بدانند که مشکلات مادی، دغدغه آینده و نگاه نامناسب جامعه به معلولیت چگونه بر تنه محکم این درختان ظریف ریشه‌دار ضربه می‌زند.
مادر عرفان با دل دریایی و چشمان نگران از مشکلات فرزند خود می‌گوید: اواخر سال ۹۳ یا همان اسفندماه سال ۹۳ بود که ناگهان پای عرفان بی دلیل ورم می‌کند و پس از نشان دادن به طبیب‌های محلی و درمان‌های سنتی کار به جایی نرسید و مجبور شدیم او را به بیمارستان امام سجاد(ع) شهر یاسوج ارجاع دهیم.
وی عنوان کرد: عرفان حدودا یک ماه در بیمارستان امام سجاد(ع) یاسوج بستری شد و پزشکان زیادی بر بالین او آمدند و هرکدام برای درد پای عرفان درمانی تجویز کردند.
این مادر مهربان تصریح کرد: حتی بر اثر فشارهای معاینه بیشتر مواقع پای عرفان زخمی می‌شد تا جایی که بر اثر فشار یکی از پزشکان پای پسرم می‌شکند و می‌گویند عفونت کرده است. پزشک برای آموزش دانشجویان خود پای عرفان را تکان می‌داد و فشار زیاد باعث شکستن پای وی در محل وجود تومور شد.
وی افزود: پس از یک ماه بستری شدن در بیمارستان و هزینه‌های حدود ۶ میلیون تومانی هیچ بهبودی در پای پسرم حاصل نشد و مجبور شدیم با رضایت شخصی او را به بیمارستان کاشانی اصفهان انتقال دهیم.
مادر عرفان ادامه داد: پسرم ۱۶ روز در بیمارستان کاشانی اصفهان بستری بود که پس از آزمایش‌های فراوان مشخص شد در پای او توموری در حال رشد بوده که دکتر گفت پای عرفان عفونت کرده و تنها راه بهبودی، عمل جراحی و قطع عضو عرفان است.
وی عنوان کرد: یکی از پزشکان این بیمارستان به ما گفت اگر همان روزهای اول که عرفان را به بیمارستان برده بودید، پزشکان به وجود تومور در پای پسرتان پی می‌بردند، شاید بیماری‌اش پیشرفت نمی‌کرد و مجبور نبودیم او را عمل کنیم.
مادر عرفان یادآور شد: سپس او را به یکی از بیمارستان‌های تهران منتقل و پس از هزینه حدود ۳۶ میلیون تومان در بیمارستان خصوصی او را عمل کرده‌اند، استخوان رانش را برداشتند و پلاتین در پای او به کار رفت که دست آخر پای چپش هشت سانتی متر از پای راستش کوتاه‌تر شد.
وی افزود: عرفان یک سال تحت شیمی درمانی قرار گرفت و همین موضوع باعث شد تا وی یک سال از مدرسه عقب بماند.
مادر عرفان گفت: برای تامین هزینه‌های درمان عرفان مجبور شدیم دست خود را جلوی مردم و خیرین دراز کنیم و از دیگران قرض بگیریم تا هزینه‌های درمان جور شود.
وی بیان کرد: پزشکان اظهار امیدواری کرده‌اند که در آینده با عمل دیگر می‌توانند، پای عرفان را بهبود بخشند و باید چهارسال تحت نظر پزشک خود باشد و هربار از وی سی تی اسکن و آزمایش گرفته شود که هزینه‌های زیادی دارد و توانایی پرداخت این هزینه‌ها را نداریم.
مادر عرفان اظهار کرد: هزینه کفش مخصوص پای عرفان ۶۰۰ هزارتومان است که برای خرید آن دست به دامان مردم محله و دیگران می‌شویم.
وی اضافه کرد: پس از انجام درمان، صورتحساب و پرونده عرفان را به بهزیستی بردیم اما تنها ۱۹۰ هزارتومان برایش پرداخت کردند.
بنا بر این گزارش، همچنین، فرزاد وفایی، رئیس بیمارستان امام سجاد(ع) یاسوج نیز در این باره به خبرنگار ایسنا گفت: علت کوتاهی پای این پسر بچه نمی‌تواند، عمل جراحی باشد و دلیلش بیماری اصلی کودک بوده که به آن دلیل عمل جراحی صورت گرفته است.
وی افزود: چند نوع بیماری در اعضا وجود دارد که باعث کوتاهی عضو موردنظر می‌شود که این کودک تومور در پایش وجود داشت که برداشتن تومور خود باعث کوتاه شدن پای او شده است و این علت قطعی کوتاه شدن پای این پسر بچه است.
رئیس بیمارستان امام سجاد(ع) یاسوج اضافه کرد: هر بیمارستانی عمل جراحی را انجام داده است باید پاسخ‌گوی موضوع باشد و بیمارستان امام سجاد(ع) در این باره پاسخگو نیست.
وفایی بیان کرد: اگر خانواده این کودک در این رابطه شکی دارند، می‌توانند از طریق کمیته بیمارستان امام سجاد(ع) شکایت کنند تا موضوع پیگیری و بررسی شود.
همچنین، کامروز امینی، مدیرکل پزشکی قانونی کهگیلویه و بویراحمد نیز در این خصوص به خبرنگار ایسنا گفت: اگر چنین موردی وجود داشته باشد باید خانواده فرد موردنظر شکایت خود را به دادگاه اعلام کنند تا پرونده آنان به کمیسیون فرستاده شود و مورد بررسی قرار گیرد.
وی افزود: اگر خانواده این کودک شکایت کنند، موضوع بررسی می‌شود و در نهایت نیز در مورد اینکه آیا موضوع قصور پزشکی یا جز عوارض طبیعی وضعیت بیماری‌اش بوده است، اعلام نظر می‌شود.
مدیرکل پزشکی قانونی کهگیلویه و بویراحمد یادآور شد: اگر هم‌چنین چیزی وجود داشته باشد نیاز به بررسی دارد و در دستور کار قرار می‌گیرد./ایسنا