تابناک رضوی، مجتبی انوریان یزدی نویسنده و روزنامه نگار در یادداشتی نوشت: با نگاهی دقیق به آخرین فرمایشات و تاکیدات رهبر معظم انقلاب اسلامی در اهمیت مشارکت مردم در انتخابات می‌توان به حقیقتی فراتر از نگاه مقطعی به یک دوره از انتخابات رسید.
آنچه باید در این فرصت کم بدان پرداخت تشویق مردم بر اصل مشارکت است که برتر از تشویق به رای به یکی از کاندیداها است.
دلیل این اهمیت نیز که به درستی مورد توجه قرار گرفته در نگاه ایشان به اصول حکمرانی و توان آینده ایران در سیاست‌ورزی‌های داخلی و خارجی کشور آشکار است که مهم‌تر از نگاه چهارساله به ماندن یا نماندن یک کاندیدا برای در دست گرفتن سکان یک دولت چهارساله است.
نگاه فرابعدی به آینده
آنچه در این نگرش مورد تاکید است نه نگاه به این مقوله به عنوان تسکین درد و درمان مقطعی است بلکه به عنوان یکی از جلوه‌های دموکراسی(مردم‌سالاری) می‌باشد.
شرکت در انتخابات مقطعی و چهارساله ریاست‌جمهوری یا مجلس و شورای شهرها در افق آینده‌بین انقلاب، تنها درمانی گذرا برای یک انتخاب موسمی نیست.
در واقع، اهمیت این نوع نگرش از منظر تدبیر و حکمت، راهبردی بلند مدت است که تداوم جمهوریت را در خود نهفته دارد. جمهوریتی که بر پایه‌های مشارکت مردم در تصمیم‌گیری نسبت به انتخاب نوعی از انواع سیاست‌های اجرایی حاکیمت است که جمعیت غالب کشور، خواهان اجرای آن سیاست‌ها برای دوره‌ای مشخص(مانند مقطع چهار ساله دولت) است.
دولتی که پس از گذر چهار سال تنها در شرایطی می‌تواند ادامه‌دار باشد که به شرط لازم این امر یعنی تداوم مشارکت مردم توجه کافی و وافی داشته و مطالبات مردم را عملیاتی سازد. به بیانی دیگر در این نگرش دولت منتخب به شرط مشارکت مردم به عنوان شرط اساسی بقا یا عدم بقای خود باید بنگرد که ابقای هر دولتی بیش و پیش از هر امری وابسته به اجماع مردم بر قدرت‌دهی داخلی و خارجی به آن است.
با در نظر داشت این واقعیت که بسیاری از مردم تا امروز که نزدیک به برگزاری دور دوم از چهاردهمین دوره‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری هستیم، تصمیم خود را برای رای به کاندیدای مدنظر خود گرفته‌اند، باید پرسید تصمیم عقلانی هواداران آیا در نگاه به طیفی از مردم است که مردد در رای به یکی از دو کاندیدا هستند یا طیفی دیگر ؟
واقعیت موجود این است که مشارکت بخشی از جامعه یعنی جامعه رای دهندگان در انتخابات قطعی است، آنچه باقی می‌ماند توجه کاندیداها و هواداران آنان به این است که در وهله نخست می‌بایست معطوف به شرط اصلی تداوم و قدرت دولت کاندیدای خود باشند که همانا "مشارکت" جمعیت رای نداده در دور نخست است و سپس گرفتن تایید از آنان برای رای به سیاست‌های اجرایی معرفی‌شده کاندیدای خود.
حقیقت دیگر اینکه آنچه امروز نزد رسانه‌های بین‌المللی بسیار پررنگ می‌نماید، اصل مشارکت -یا عدم مشارکت- جمع زیادی از مردم است که بیش از پنجاه درصد را شامل می‌شود که به گفته رهبر معظم انقلاب تصور اینکه این دسته از مردم با اصل نظام موافقت ندارند اشتباهی مهلک است که باعث می‌گردد هواداران کاندیداها به‌جای توجه به تشویق مشارکت جمعیت رای نداده در دور نخست، تنها به تبلیغ منتخب خود بپردازند؛ غافل از افزودن به سهم بیشتر مشارکت به‌عنوان مهمترین نمود مشروعیت و محبوبیت یک نظام حکومتی با نگاه صِرف به موفقیت گذرای کاندیدای خود که ضربه‌ای بر ارکان حکمرانی به نظر می‌رسد.
نکته آخر: درک استراتژی مشارکت را فراموش نکنیم که سکاندار حکیم انقلاب برای دور نخست انتخابات نیز مشارکت بالای مردم را پیش از انتخاب خوب تاکید داشته و مشارکت حداکثری شرط اولیه و پایه قوت و اقتدار ایران اسلامی و هر کشور در نظام بین‌الملل است و در توان چانه‌زنی در دیپلماسی خارجی نیز به عنوان پشتوانه اساسی در امکان اجرایی شدن سیاست‌گزاری‌های داخلی دولت آینده موثر است.
این حساسیت و دغدغه رهبر معظم انقلاب در نگاه به تداوم جمهوریت به مثابه توان آینده مملکت را دریابیم و صرفا از فعالیت تبلیغاتی برای کاندیدای خود که نیازمند تداوم جمهوریت است، فراتر بیاندیشیم.
مجتبی انوریان یزدی /
۱۳ تیرماه ۱۴۰۳
