خبر پیدا شدن 176 شهید هشت سال دفاع مقدس که بسیاری از آنان غواص بودند و شناسایی آنها موجی از شور شهادت و شیدایی در جامعه پدید آورد.
در این روزها بسیاری از اهل قلم و رسانه ها بنا بر رسالتشان از مظلومیت عروج شهید غواصی که با دستهای بسته آسمانی شد، گفتند که شنیدن غزل و دوبیتی ویژه ای که محمد ابراهیم توکلی، شاعر خراسانی در این باره سروده و برای نخستین بار توسط تابناک خراسان رضوی منتشر می‌شود، نیز قابل تامل است.ما شیردلانیم و چنان مرد، بمیریم
در پیشروی ، نه به عقبگرد،
بمیریم
اندازه ظرفیّت ما بیشتراست از
در پیله تنهایی و خونسرد ،
بمیریم
یا ترک جنون کرده و از معرکه
رسته
در بستر و تب ، با عرق سرد،
بمیریم
عمریست که این سر به تمّنای
وصال است
حیف است از این سر که ز سر درد، بمیریم
یا پشت به انسانیت خویش نموده
خنجر زده از پشت ، چو نامرد
،بمیریم
دل از همه عالم و آدم که ربودند
با رفتن دل بی برو برگرد
،بمیریم
چون روز ازل عشق درین سینه
نشاندند
باید که چو عباس(ع) جوانمرد،
بمیریم
با یکصد و هفتاد و شش آزادهِ
غوّاص
در موج خروشان و شب سرد، بمیریم
اروند به دستان تو پیچیده شد آن
شب
شاید که[1]
،از ین غصه واین درد، بمیریم
مشهد مقدس - خرداد 1394
آندم که بی‌دست آمد از دریا برون، عباس تیری به چشم و مشک با دندان و خون، عباس
دانستم آن دم یک زمان پرواز خوهد کرد با
دست بسته، پیکر غلطان به خون، غّواص
شاعر : محمد ابراهیم توکلی - مشهد مقدس
شاعر : محمد ابراهیم توکلی - مشهد مقدس
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
آفرین به این ذوق و سلیقه و هنر, امیدواریم موفق و پیروز باشید.