انتفاضه کلمات در یوم‌الله روز قدس و حرف آخری که مردم زدند ؛
امروز یوم الله شد وقتی امت به لبیک امام آمد و امروز مردم در خیابان سخن عزتمندانه دکتر ظریف را بر سر دست نشان دادند که نباید هیچ گاه یک ایرانی را تهدید کرد!
امروز یوم‌الله بار دیگر جلوه جمال خویش را به چشم انسان و ملک کشید وقتی مردم پا به خیابان گذاشتند. یوم‌الله شد وقتی مردم نجیب کشور امام خمینی و رهروان آیت الله خامنه‌ای نشان دادند در هیاهو های پرصدا هم "صدا" را گم نمی کنند.نشان دادند در طوفان غبارهای هولناک هم راه را گم نمی کنند بلکه به چنان بصیرت مومنانه ای رسیده اند که در ازدحام شیطانی داعشیسم و تروریسم و وهابیسم و ایسم های ملعون دیگر باز "دشمن اصلی" را گم نمی کنند بلکه کلمات خود را "تیر" می کنند و به قلب سیاه او شلیک می کنند که هرچه سیاهی است از اوست چه برتن داعش باشد یا القاعده یا... مردم نشان دادند اگر شیطانک ها به هزار در هزار هم برسند باز" یقه "شیطان بزرگ" از پنجه اقتدار مومنانه مردم رها نخواهد شد.
آری مردم نشان دادند راه را گم و فلسطین این مسئله هماره اصلی جهان اسلام را فراموش نمی‌کنند بلکه از روز قدس جبهه‌ای می سازند تا شیطان را در همه جبهه‌ها بکوبند و به ویژه در جبهه مذاکرات تا رزمندگان غیرتمند خط مقدم دیپلماسی پنجه گرم و مقتدر ملت را پشت خود حس کنند چنانکه مردم امروز در خیابان سخن عزتمندانه دکتر ظریف وزیر فرهیخته امور خارجه را نیز بر سر دست داشتند که: هیچ گاه یک ایرانی را تهدید نکنید...
بله امروز مردم حرف آخر را زدند و هوشمندی خود را سرمه چشم بیگانگان کردند که ما همه چیز را رصد می کنیم همه برنامه ها را در روی میز و زیر میز زیر نظر داریم و متناسب با آن عمل می‌کنیم. امروز مردم گفتند پشت فرزندان انقلابی خود هستند...
باری«انتفاضه کلمات» بود امروز در خیابان. قیامت حروف بود امروز در خیابان و گویی لب‌های روزه‌دار مردمان دیار امام زمان ابابیل شده بودند در بارش حروف سجیل بر سرشیطان که به تهدید سخن می گوید و بر سر «مرکاوا» سواران ابرهه زمان در حوالی حریم خدا. حرف بود که سجیل می شد و من مطمئنم، هم در جبهه مذاکرات حرف ما را شنیدند و هم در قضیه فلسطین در فردایی که نه دور است و نه دیر، در فردایی که ان‌شاءا... حرف ها به برگه‌های رای راه یابند، اسرائیل، از نقطه پایان هم کوچک تر خواهد شد، یک نقطه سیاه برای یک تاریخ سیاه. انتفاضه کلمات بود و قیامت حروف و مردم در حضوری در قامت یک حماسه صریح و زلال، حمایت خود را از غزه، این باریکه غیرت اعلام کردند و صدا به صدا دادند، تا دنیا بداند و تاریخ بخواند، تا ما هستیم، فلسطین تنها نیست ...
امروز خیلی ها آمدند به فریاد و به این خیل عظیم هم باید بسیاری را افزود که اگر خود نتوانستند بیایند، دل هاشان را فرستاده بودند چه در آموزه‌های دینی خوانده‌اند دل انسان با هر مکتب و مرامی که باشد از شمار همانان است و امروز هم، آنانی که آمدند و هم آنانی که نتوانستند بیایند حرف شان یکی بود؛ مرگ بر اسرائیل این «قصابیل» لعین، این حرام اندر حرام.
امروز خیابان ها، تنگه احد بود اما نه خالی، تا دشمن به تاخت آید و لشکر حق را دور بزند، بل چنان پر که نگاه به آن پشت دشمن را می لرزاند و به مردان مرد جبهه مذاکره دلگرمی می‌دهد.
آری مردم آمدند و حتم دارم، روح شهدا نیز جلودار این قافله بزرگ بود که به حق‌خواهی، به خونخواهی کودکان مظلوم، فریاد مرگ بر اسرائیل سرمی دادند.
انتفاضه کلمات بود و قیامت حروف و مردمی که قطره قطره به هم پیوستند، دریا شدند و به خروش آمدند و دیر نباشد، آنانی که فرصت بیدار شدن را از کودکان فلسطینی می گیرند، خود به خواب سیاه مرگ بروند. الیس الصبح بقریب؟
غلامرضا بنی‌اسدی
