دوانی افزود: نام ولایتعهدی در واقع مأمون را مجبور می‌کرد تا اجازه بار عام را به حضرت رضا (ع) بدهند و با این دیدارها حضرت می‌توانستند در مورد مسائل مردم آنها را راهنمایی کنند.
وی با اشاره به اقدامات مختلفی که امام رضا (ع) در زمینه‌های علمی به انجام رسانده‌اند تصریح کرد: یکی از اقدامات بسیار مهم حضرت مناظره‌های ایشان با علمای اهل کتاب بود که حضرت به سیل سئوالات و پرسش‌های گوناگون آنها پاسخ داده به نوعی که سبب حیرت عالمان ادیان دیگر می‌شد.
این محقق تاریخ اسلام با بیان اینکه تعداد زیادی دانشمند در نقاط مختلف ایران را شناسایی کرده‌اند که منتسب به حضرت رضا (ع) هستند خاطرنشان کرد: در واقع این دانشمندان در فرصت‌های محدودی که حضرت اجازه صحبت با مردم و یا عالمان را داشته‌اند توانسته‌اند از دریای بیکران معلومات عالم آل محمد (ص) بهره ببرند.
رجبی دوانی افزود: حضرت رضا(ع) توانسته‌اند در زمان‌های محدودی که اجازه صحبت با افراد را داشته‌اند حقیقت امامت خود و پدرانشان را برای مردم بازگو کنند.
وی با بیان اینکه قصد اصلی مامون از آوردن ایشان به توس، زندانی‌کردن آن حضرت در کاخ خلافت بود تصریح کرد: در واقع مأمون در راستای پیشگیری از آشنایی مردم با اهل بیت(ع) پیامبر و قطع ارتباط ایشان با محبان امامت این حضرت را به خراسان دعوت کرده بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین (ع) افزود: با این حال وجود حضرت رضا(ع) به عنوان مقام دوم حکومت در توس توانست برکات فراوانی از جمله تربیت اباصلت هروی را برای ایران و خراسان به همراه داشته باشد.
