چشم چران به معنای تماشاگر است و این اختلال از لحاظ جسمی برای فرد چشم‌چران مضر نیست؛ اما برای قربانی آن ناراحت کننده است. فرد چشم‌چران خصلتی غیرقابل کنترل در دید زدن معمولا غریبه‌ها به‌طور مخفیانه دارد. چنین فردی کشش تکرارشونده‌ای را برای مشاهده کردن دیگران از درون پنجره‌ها، پارک‌ها، اماکن خاص و... دارد.
کد خبر: ۸۵۰۴۲
تاریخ انتشار: ۰۷ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۶:۴۹ 29 August 2015
حتما در اخبار و روزنامه‌ها با مطالبی درباره نصب دوربین‌های مخفی در اتاق‌های پرو، سالن‌های آرایش زنانه، باشگاه‌های ورزشی و... مواجه شده‌اید. افرادی که مرتکب این اعمال غیراخلاقی می‌شوند عمدتا دچار این اختلال هستند. چشم‌چران‌ها عموما مرد هستند و معمولا خود را مخفی نگه می‌دارند. درباره این موضوع گفتگویی با غلامرضا تبریزی، روان‌شناس و مشاور خانواده، انجام داده‌ایم که در ادامه به آن می‌پردازیم.

چشم می‌بیند و دل می‌خواهد

چشم‌چرانی می‌تواند سرآغاز بیماری‌ها و اختلالات جوانان باشد. برمبنای تجربه‌ای علمی هرگاه این انحراف در کسی به وجود آید، قابل توقف نخواهد بود و هر لحظه بر میزان آن افزوده خواهد شد. فرد چشم‌چران، هرگز با چند ساعت چشم‌چرانی در روز، قانع نمی‌شود و این حالت به‌تدریج در او افزایش یافته و به‌جایی می‌رسد که می‌خواهد از هر تصویر و عکسی که می‌بیند لذت ببرد و ادامه این حالت باعث به وجود آمدن اختلالات روانی شدید در فرد می‌شود.

اکثر بیماری‌های روانی جوانان از همین رهگذر نگاه آغاز می‌شود. چشم می‌بیند، دل می‌خواهد و قلب برای به‌دست‌آوردن خواسته خود به تکاپو می‌افتد. مغز به‌عنوان فرمانروای بدن، بدون توجه به عقل، تمام اعضای بدن را وارد به فعالیت داشته و روح را تحت سلطه خود قرار می‌دهد. چون جسم راه به‌جایی نمی‌برد، روح فشارهایی وارد می‌کند و این فشارها عامل ایجاد عقده‌های روحی روانی می‌شود.

عوامل بروز چشم‌چرانی

می‌توان گفت چشم‌چرانی از عواملی مانند، ارتباط ناسالم بین زوجین، بیولوژیکی، اجتماعی، روانی نشئت می‌گیرد. البته عوامل بیولوژیکی(جسمی) نیز از عواملی مانند پاسخ نامناسب به نیاز جنسی، اختلالات هورمونی و اختلالات کروموزومی است.

چشم، از مهم‌ترین اعضای بدن است که می‌تواند وقایع، زیبایی‌ها و زشتی‌های طبیعت را در ذهن تثبیت کند. مشاهده بعضی از وقایع و مناظر در تحریکات جنسی نقش مهمی دارد. برای مثال جوانان و نوجوانانی که در دوره کودکی شاهد رفتار زناشویی والدین خود بوده‌اند بسیار مستعد این اختلال هستند یا پوشش نامناسب اعضای خانواده مانند خواهر و مادر و... در شدت یافتن این اختلال نقش بسزایی دارد.نبود اعتقادات مذهبی و معنوی درونی و قوی و بی‌مبالاتی نسبت به ضوابط اخلاقی، دینی و اجتماعی که عمدتا والدین مسئول رشد و پرورش آن در فرزندان هستند، یکی دیگر از علل مهم بروز این اختلال به شمار می‌رود.

چشم‌چرانی نقطه مقابل خودنمایی

هنگامی‌که چشم‌چرانی به‌صورت یک عادت مزمن درمی‌آید، یک بیماری روانی تلقی می‌شود و همان‌طوری که بیماری سادیسم مقابل بیماری مازوخیسم است، شهوت و بیماری چشم‌چرانی نیز مقابل بیماری خودنمایی است. خودنما فردی است که خود را در معرض دید دیگران قرار می‌دهد و چشم‌چران کسی است که از تماشا و نگاه به دیگران لذت می‌برد. خودنمایی در خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود درحالی‌که بیماری چشم‌چرانی در مردها بیشتر است.

عامل بروز چشم‌چرانی، خودنمایی زنان است

بیشترین عامل بروز این بیماری در مردان حس خودنمایی در زنان است. مردان به‌طور طبیعی نسبت به زیبایی و اندام جنس مخالف حساس‌اند و زنان بد یا بی‌حجاب با خودنمایی در عرصه جامعه این گرایش مردان را تحریک می‌کنند. مردان از طریق‌ رد و بدل‌ کردن‌ نگاه‌ و خیره‌ شدن‌ به‌ زنان‌ اضطراب‌‌هایشان را تسکین‌ می‌دهند؛ اما مهم‌ترین عامل بروز چشم‌‌چرانی در مردان، حس خودنمایی زنان است.

رعایت عوامل دینی و کاهش مرض چشم‌چرانی

پوشش اسلامی زن و مرد، حفظ حریم عفاف، رعایت اختلاط زن و مرد، سفارش اکید به غیرت ورزی و حیا، ممنوعیت شرکت در مجالس فسق و فجور، پرهیز از همنشین بد، اقدام به ازدواج، و محافظت جدی و متقابل زن و شوهر در حفظ عفاف همدیگر از نظرات مختلف، دوری از محیط فاسد و مسئله اجازه گرفتن در ورود و خروج به خانه و... که هر یک از این علل و عوامل می‌تواند نقش سازنده و مؤثری در پاک‌سازی چشم داشته، و آن را از هرگونه نگاه‌های آلوده حفظ کنند.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار