خراسان بزرگ به دلیل قرارگرفتن در منطقه خشک و نیمه خشک، اتکا به بخش کشاورزی و میزبانی سالانه از ده‌ها میلیون مسافر و زائر داخلی و خارجی، بیشتر از سایر مناطق کشور از تبعات کم آبی آسیب دیده و تحت فشار قرار داشته است.
کد خبر: ۱۸۲۱۳۲
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۲:۱۲ 16 February 2016
در عین حال طی خشکسالی‌های اخیر و با وجود مشکلات فراوان در حوزه تأمین و مصرف آب، همچون اتلاف 25 تا 35 درصدی آب در شبکه‌های فرسوده آبرسانی، فعالیت چاه‌های غیرمجاز و اضافه برداشت میلیون‌ها متر مکعب آب، استمرار روش‌های سنتی آبیاری و کشت محصولات آب بر و مشکلاتی از این دست، تقریباً هیچ یک از شعارها و وعده‌های مسؤولان محلی و ملی در این حوزه جامه عمل نپوشیده است. هنوز اکثر قریب به اتفاق اراضی مستعد آبیاری نوین، به طور سنتی آبیاری می‌شود. میزان اتلاف آب در شبکه‌های فرسوده روند صعودی  دارد، محصولات آب بر، کشت اصلی بیشتر کشاورزان خراسانی است، تعدادی از سدهای ساخته شده هنوز آبگیری نشده و تعدادی دیگر نیز جز ضرر عایدی برای کشاورزان نداشته اند، درحوزه آبخیزداری و مهار آب‌های مرزی، اقدام درخوری را شاهد نبوده‌ایم و... .
با این وجود گویا اراده دولت بر خرید آب از کشورهای همسایه استوار شده است که چندی پیش استانداران خراسان به تبعیت از رئیس جمهور، این تصمیم را اعلام کردند و بتازگی نیز بحث خرید آب از کشورهای منطقه در مجلس مطرح شده است. این در حالی است که گفته می‌شود، امسال 170 هزار تن و سال گذشته نیز بیش از 833 هزار تن هندوانه به عراق، ترکیه، امارات، کویت و بحرین صادر شد، درحالی که به اعتقاد کارشناسان، اگر آب مصرفی در تولید این میزان هندوانه، خربزه، سیب زمینی، گوجه فرنگی و دیگر محصولات مشابه را به صورت خام صادر کنیم، سود بیشتری عاید کشور خواهد شد.
علاوه بر این شنیده‌ها حاکی است، دولتمردان ما به دنبال صدور مجوز کشت فرا سرزمینی محصولات کشاورزی برای کشورهایی همچون روسیه و ترکیه هستند. و این پرسش که چرا به جای خرید آب از کشورهای خارجی، واردات برخی محصولات غیر راهبردی و آب بر از خارج همزمان با توقف کشت این محصولات در داخل، در دستورکار قرار نمی‌گیرد، در این هیاهو و لابه‌لای شعارها و سخنان فاضلانه! بزرگواران گم می شود.
با توجه به اینکه دولتمردان ما برای گذر (موقت) از بحران آب، ساده ترین راه حل را در دستور کار قرار داده‌اند، این پرسش که هزینه بسیار سنگین این تصمیمات دم دستی تا چه حد آثار مخربی بر کشاورزی وارد می کند و چه تبعاتی برای نسل‌های بعدی دارد، مثل همیشه بی پاسخ می ماند، اما اینکه در موضوع  آب امکان پاک کردن صورت مسأله وجود ندارد، باعث دلگرمی و امیدواری است. شاید روزی برسد تا افراد دلسوزی پیدا شوند و برای رفع این مشکل چاره‌ای علمی و عملی به کار بندند.
منبع: قدس
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار