همگان پس از تمرین چند روزه ـ درروز سیزده به لازم وملزوم بودن عقل شرع وعرف پی می برند به طبیعتی که خداوند متعال قسمت اعظم قرآن کریم را به آن اختصاص داده پناه می برند .طبیعتی که تجلی عقل شرع عرف است . لذا انسان ها برای جامه عمل پوشاندن به قدرت انتخابی که خداوند متعال به آن ها ارزانی داشته همیشه نیاز به این سه عامل دارند انسان ها با پناه بردن به طبیعت می‌خواهند این سه عامل را از طبیعت مخلوق خداوند الهام بگیرند .
بی شک این توفیق و تقدیر رجوع همه به طبیعت پاسخ خداوند است درازای عمل کردن انسان ها به توصیه های او (صله رحم ـ هم دردی ـ هم دلی ) درایام نوروز.
هر ساله در ایام نوروز به همراه نو شدن طبیعت انسان ها هم تلاش می کنند نو شوند دید وبازدید ـ صله رحم ـ شروع ووصل مجدد رابطه های ضعیف ویا قطع شده را داشته باشند فکر می کنم درابتدای نوروز همگان به دلیل کم ویا عدم رعایت موارد فوق الذکر در طی سال گذشته عطشی فراوان برای مواردی که پایه واساس جامعه سالم را شکل می دهد دارند درنوروز فرصتی دارند که درآن اندک دید وبازدید هایی که درگذشته مملو از غیبت عیب جویی چشم وهم چشمی بوده بازنگری داشته باشند وبه مسائل نگاهی نو داشته باشند .
یکی ازاتفاقات خوب درروز سیزده قول شروع زندگی جدید دادن به یکدیگر پس از چندروز دید و بازدید و آشنایی و نگاه نو داشتن است.
سیزده به در مهر تائیدی است بر تمامی رفتار های مثبت طی ایام نوروز .
سیزده به در یعنی پس از تمرین چندروزه همدلی و همراهی به طبیعت می رویم تا هیچ چیزی : نوع منزل نوع خودرو نوع لباس و ... مانع از ارتباطمان نشود درروری زمین وزیر آسمان خدا بازبان دل ومفهومی می گوییم فقط انسانیت ملاک است لذا اگر انسانیت حقیقی باشد دینمان هم اصیل وحقیقی خواهد بود .
اعداد معانی بسیاری دارند درروزسیزده همه به دل طبیعت می رویم تا بگوئیم از فردیت به اجتماع بزرگ رسیدیم .
فردیت : در خود فرورفتن برای خودشناسی تفکر و تهذیب نفس است .
جامعیت :در اجتماع تعامل تبادل افکار همدلی وهمراهی داشتن است .
حال ببینیم چقدر جالب است اعداد یکی درمیان زوج وفرد هستند چه نتیجه ای ازاین بهتر که باید درفردیت وجامعیت اعتدال داشته باشیم هردو برای رشد وتعالی انسان ها لازم است .
خروجی فردیت باید پایه واساس شکل گیری ارتباطات اجتماعی باشند .
خروجی جامعیت باید رویکرد شناسایی و کمک با حفظ کرامت به افراد ضعیف در هر زمینه ای باشد .
فرد درفردیت خود براساس شناختی که ازخود پیدا کرده وپس ازآن با ورود به اجتماع سعی درتطبیق افکار خود بادیگران وابتدا اصلاح افکارخود وسپس دریافت افکار بهتر وبلندتری می کند .
و دوباره دریافتی ها از اجتماع را درفردیت خود مداقه وتمرین وسپس باارتقاء افکار خود برای پردازش مجدد به اجتماع می پیوندد .
به امید روزی که این سیکل با اعتدال وهمیشه ادامه داشته باشد .
شاید یکی از رسالت های انسان همین باشد ........
مجید صفدری / تابناک رضوی
